“İnsan, insan olmaya geliyor dünyaya.Kesinlikle bir tercihi yok.Hiçbir şeyi seçemeden de gömülüyor toprağa.Yerin iki metre altındayken de bin bir böceğe lunapark oluyor daha önce bin bir dudağın öptüğü bedeni.”
İstesem tek bir lafımla yerle bir edeceğim insanın gözünün içine baka baka sustum.Bu bir yenilgi değil, kabulleniş.O saatten sonra da hiç konuşmadım zaten.