- peki sen bu resmin neresinde yer alıyorsun?
+ ben çerçeveyim. kırılıp resim düşünceye kadar fark edilmem.
Türkçe'de şöyle deriz:
"Sen benim seçimimsin."
Ama Şiirde şöyle deriz:
"Yıldızlarla parlama fırsatım olsa bile yine de seninle yağmurun altında oturmayı seçerdim."
aşk sahte midir ?
Yalan olan hiçbir şeyin hissi yaşanamaz.
Aşk öyle bir metafordurki, yaşadağımız duygu değişimleri inanılmaz ve anlaşılamaz bir hâlle mentalimize yansımaktadır. Halbuki bu metaforun en güçlü silahı, karşı zat ile yaşadığınız duyguların ve hislerin hep mutlu olacakmışı gibi yönündedir. Bilhassa en başta her ne kadar bu tatmin edici duyguları ele alsak da sonuç hep böyle ilerlemeyecektir. İşte bu durumlarda algılar genişler ve duygulara aldanma evresine gireriz.
Aşk veya nitelendirdiğiniz herhangi sıfat her neyse, bu metafor bağımsız, saf, ve sahtedir. Beklentilerinizi vermediği zaman yalanlar, belki de öfkenizden.. bu ilk başta heves ve mutlulukla girdiğiniz evreyi oldukça aşağılarsınız.
Tabiri caizse bu metaforu oluşturan belli başlı amaçların olduğuna dair; saygı, hoşgörü, nezaket, anlayış, düşünce vs. daha sayılabilecek bu güzel amaçların bir araya gelmesiyle oluşan sevgi bağıdır.
Hayat her zaman bu bağda ne kadar sevgi dolu olsada işler yolunda gidecek diye bir durum söz konusu değildir. Her şeye rağmen bu yoldan pes etmemektir, vazgeçmemektir.
-M. Can TUTGAÇ
Okur Takip Önerileri
sonuzbahar
Kuşlardır baharın gelişinden habercisi,
Benzetiyorum tıpkı bunun gibi bir şeye seni,
Daha güzellerine, çok çok dahalara..
Biraz sen sürüyorum içime, değişiyor kalbimin sesi.
Gelmesen bile.. yokluğunda severim.
Baş ucumda otursan.. saçlarında gezerim.
Misaller sürerim dilime, kendi kendime konuşurum.
Bahsederim seni yüzüm güler, gülüp geçerim.
Anlatacak çok şeyden fazlasın, anlatamam.
Şiirler yazsamda anlamazlar, gel, yaşayamam.
Sen en kıymetli mülksün hanemde’
Sevmesende olur, unutma sakın, yoksa.. hatırlayamam.
-Can TUTGAÇ
Geçiyor günler rüzgar gibi, birde öyle güzelimsi.
Ah Hasret kokuları..
Ah, bu koku sarhoş ediyor beni.
Takvim yapraklarını koparmak gelmiyor içimden.
Yeni hatıralar yaşamak eskisi kadar tatmin etmiyor..
Hep olmak ister insan genç, güzel, iştihamlı..
Kaygılarından kilometrelerce uzakta,
Avucunda yüzünü tutacak çaresizliklerde,
Özlem yine vuracakken sırtından hançerle,
Yaşadıklarına mı ağlayacak.. onca yaşayamadıklarına mı ?
Hasret; geceye benzerdi karanlıklarla,
Ay’ından, Yıldız’ından güzel olanlardan yoksun.
Hasret’in günü doğmazdı’ ta ki ölünceye kadar.
Böyle.. böyle, sadece böyle.
Böylece sürgün kalacaktı işte siyahın en acı tonuna.
Dilime sorma zaten anlamadı yaşam tadında mutluluk.
Hislerim akıyor misalinde su gibi, kötü gibi, hüzünce..
İki laf ediyorum yaralarımla bitmeksizin muhabbetlerde,
Sanki maruzatımı dinlese.. ama dinlemezdi, dinlemez ki..
-Can TUTGAÇ
Öylece
Kalakalmışım yalnızlığımın kıyısında.
Gün batımı gözlerimde, birde senin hayalin.
Mısralarım, dizelerim, yazdığım onca kelime..
Kendimi avutmamın hiç anlamsız bahanesi.
-Can TUTGAÇ
