''Uzun bir şiirin dizelerini bir bir yaşadım.
Uzun bir şiir oldu yaşantım.
Ben niye kimselerin ağlamadığı yerlerde ağladım.
Kopardığım çiçeklerden niye hep kan fışkırdı?
Milat buysa eğer, kendime bir çarmıh bulmam gerek.
Ki her insan bir milatı yaşar, bir yerinde hayatının.
Benim hayatımsa bütün milatların toplamı oldu.
Bütün çarmıhları tüketti benim acılarım.
Bütün İsalarımı gözyaşlarım boğdu.''