Yoldaş Stalin acı olandan korkar ve şımarık bir prensesin damak zevkine sahiptir. Ben acı olanın tadını çıkarırım; acı, deneyimden doğar. Yaşamayı gerçekten bilenlerin ayrıcalığıdır. Sen de bunu tercih etmeyi öğrenmek zorundasın. Ne de olsa diğer her şey yok olduğunda, bolluğun içinde bile yine de acı olana sahip olma ihtimalin var
Sayfa 60Kitabı okudu
"Aşktan sonra, kimse önceden olduğu kişi değildir."
Sayfa 246 - monoklKitabı okudu
Belki de kocalar cumhuriyeti sadece kuşlarla değil, aynı zamanda yarasalarla, kertenkelelerle, ayılarla, solucanlarla ve bir ağaçtan evlilik yüzüğünün içine düşmeyi bekleyen diğer canavarlarla dolu garip ve ürkütücü bir yerdi.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bu kadar açsan önceden kim olduğunu hatırlayamazsın bile, diye fısıldadı. Ya da açlık yokken kim olmuş olabileceğini.
Ceza sebebi
Ah, evet ve her şeyi affetmişti. Ne de olsa affetmeyi istemeksizin birini cezalandıramazsın. Yoksa ne anlamı olur ki?
Sayfa 88Kitabı okudu
Aşktan sonra, kimse önceden olduğu kişi değildir.
Leningrad'ın kadınları. Yıkanın. Beyaz elbiselerinizi giyin. Son yemeklerinizi yiyin. Tabutlarınıza yatın ve ölüme hazırlanın. Gökyüzünü bombalarla maviye boyayacağız.
Marya o gece ısınmak için tavan arasındaki tüm kitapları yaktı. Onları aşağıya taşıdı, ama birer birer; çünkü Aralık onun gücünü yiyip bitirmişti. Onları kuzinede tutuşturdu ve dördü birden etrafında toplanıp ellerini uzattı. Sonuncusu Puşkin'indi ve Marya ağladı, ama gözyaşları olmaksızın. Çünkü ekmeğiniz olmazsa gözyaşınız da olmaz.
Tam istediğin türde bir kız; her zaman aç, yaralı ve muhtaç. Seni sevmeye yarayan bir makine. İçimde senin eserin olmayan hiçbir şey yok. Ekin kargası geldiğinde altı yaşındaydım- altı! Elinde eğip büktüğün benim bütün yaşamım. Büyüyünce ne olacaktım? Nasıl bir insan olacaktım? Saf ve mutlu biri mi? Bir kuşun kanadıyla hiçbir zaman bozulmamış olsaydım? Yeniden kendim olmak istiyorum. Altı yaşında olmak istiyorum. Bildiğim her şeyi bilmemek istiyorum. İvan tıpkı benden çaldığın yaşama benziyor.
Sayfa 184Kitabı okudu
.
O kadar da kötü değil, sevgilim. Ölü olmak canlı olmak gibi, sadece daha soğuk.
...
"Umurumda değil Marya Morevna. Öp onu. Yatağına al, hatta vilayı da. Benim için bunların hiç önemi yok. Beni anlıyor musun karıcığım? Aramızda herhangi bir kurala asla ihtiyaç duyulmayacak. Açgözlü olalım, zulalayalım. Birbirimize huş dallarıyla vuralım ve birbirimizi zindanlara kapatalım; geceleri birbirimizin kanını içelim ve gün ışığında birbirimize ihanet edelim. Yalan söyleyelim, şehvetli olalım ve yüzlerce aşık edinelim; kar ayaklarımızın altında eriyene dek dans edelim. Çalalım ve şişmanlayıp yaşamın hazlarında yuvarlanmaya başlayana kadar yiyelim; onları ele geçirmek için birbirimizin elinden kapmaya çalışalım. Yalnız ölümümü bana bırak; bırak da bu tek şey kutsal, dokunulmamış ve gizli kalsın. Ben de kendimi altın tepside sana yemek olarak sunayım. Ama beni terk etme, beni asla terk etmeyeceğine yemin et ve hiçbir imparator benden üstün olmasın. Fabrikadaki kızları unut. Bencil ve zalim ol, hiçbirini düşünme. Ben bencilim. Zalimim. Eşim de benden geri kalmamalı. Seni zulamda saklayacağım Marya Morevna, benim kara aynam."
Açlığın Getirdiği Durum
Marya o gece ısınmak için tavan arasındaki tüm kitapları yaktı. Onları aşağıya taşıdı, ama birer birer; çünkü Aralık onun gücünü yiyip bitirmişti. Onları kuzinede tutuşturdu ve dördü birden etrafında toplanıp ellerini uzattı. Sonuncusu Puşkin'di ve Marya ağladı ama gözyaşları olmaksızın. Çünkü ekmeğiniz olmazsa gözyaşınız da olmaz
Sayfa 246Kitabı okudu
.
Tekrar kendim olmak istiyorum. Bildiğim her şeyi bilmeyi bırakmak istiyorum.
...