Ölüm'ün gücü beklemeye her zaman yeter.
.
O kadar da kötü değil, sevgilim. Ölü olmak canlı olmak gibi, sadece daha soğuk.
...
.
Bir kış gecesi gibisin. Senin soğuğunda uyuyabilirim.
...
.
Senden boşalmış bir dünyaya müsamaha göstermiyorum. Denedim. Bir yıl boyunca her kara ağaca Marya Morevna adını verdim; Buz kalıplarında senin yüzünü aradım. Karanlıkta, senin kaybını solgun altın gibi inceledim.
...
.
Hiç anlamadın. Sen benim hazinemsin, solgun altınım, kalbimin kalbisin. Varlığımın derinliklerinde yatıyor ve köklerimi kemiriyorsun.
...
.
Büyü bunu yapar. Seni boşa harcıyor. Sizi kulağınızdan yakaladığında, gerçek dünya giderek sessizleşir, ta ki siz neredeyse hiç duyamayacak hale gelene kadar.
...
.
Sözünü bozacaksın. Anladım. Ve senden nefret etmemek için ellerimi kalbimin kulaklarına bastırıyorum.
...
.
Tekrar kendim olmak istiyorum. Bildiğim her şeyi bilmeyi bırakmak istiyorum.
...
.
Her yerde yaşadığın gibi yaşayacaksın. Zorlukla ve kederle. Evet, öldün. Ve ben, ailem ve herkes, her zaman, sonsuza kadar. Taş gibi hepsi ölü. Ama ne fark eder? Yine de sabah işe gitmek zorundasın. Hala yaşamak zorundasın.
...