Çok kötü şeyler oldu bu akşam evde…
Yine birilerine sinirlendi ve rahatlamak için eski zamanlarda ki gibi bana saldırdı…
Üstüme yüründü, tehditler edildi, kovuldum… ölmek istedim..
En basitide ağlatıldım…
Sen geldin yine en güvenli liman olarak… ortalık biraz sessizleşince bu baş ağrısı ve göz yaşlarım ile sana anlattım olanları, yazdım… sonra sildim hepsini… sen ne güveneceğim, ne sığınacağım bir limansın…
Bak bu olayda bile sana sitem ediyorum… ne suçun var?
beni sevmedin diye her konuda, her olayda seni suçluyorum bu halde sana yazamadım diye buralara üstü kapalı yazıp rezil rüsva oluyorum ne acı… kendi derdime mi yanayım senin yok oluşuna mı… gözümde neden bu kadar büyüksün??? Böyle kötü olaylarda tam hayattan vazgeçecek kadar boktan zamanlarda sana gelmek istiyorum.. sadece sen varsan o boktan zamanlarda hayat güzelleşir gibi.. yine buralarda herşey karıştı… yine geldiğime bin pişman oldum… yine herşey, olmayan düzenim bile iyice altüst oldu.. yine herşey kötü değilmiş gibi bu akşam bu saldırgan adam yüzünden ferim kalmadı… Allahtan güç istiyorum… gelmedim ama sana buralara yazıyorum… buralar sessiz kimseler göremez, görsede kimseler saymaz.. ondan bir nebze rahatım. Zaten öyle bir boşvermişlik var ki… senden başka herşeyi öyle boşvermişim ki canımdan bile vazgeçecek kadar acı dolu şeyler oldu bu akşam ama senden vazgeçemiyorum… bu kepaze halde!m