Meryem, Cemal, profesör. Bence her biri kitapta bir semboldü. Meryem türk kadını başta Olmak üzere tüm kadınları temsil ediyordu. Yaşadıkları acısı intihara meyilli oluşu. Aslında içimizden biri. Her gün onlarca genç kızın yaşayıp anlatmadığı şeyleri gözümüze gözümüze sokmuş. Kitapta karakterler üstünden inceden inceye bir siyaset var ama göze batmıyor hatta insana olmasa bu bölüm bu roman olmazdı izlenimi veriyor. Beni sürükleyen Meryem’in hikayesi oldu. Onunla beraber yaşamaya çalıştım ben hayalini bile kuramazken bunları yaşayanların olduğu gerçeği tokat gibi yüzüme çarptı. Kanayan bir yaramıza dokunmuş Livaneli. Dili kullanımına zaten söylenecek tek bir laf Yok. Bundan sonra ki kitabımda Livaneli. Uzun ama güzel bir yolculuk bizi bekliyor.
