Ve insan ancak rüyada, düşüncelerinde hür ve ölümsüzdü…
Talih vardır güldürür, talih vardır öldürür.
"Aşk ıstırabı, kavuşamama ıstırabı ve umutsuzluk ıstırabı ile kıvranırdı."
Hayallerini, düşlerini bir başkasına aktaramazdı. Çünkü düşler aktarılamaz.
Sayfa 27Kitabı okuyor
İnsan bu hayata çok küçük yaşta başlamalı, alışmalıdır.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Ne mümkün mutluluğunu gizleyebilmesi!
Sayfa 11Kitabı okuyor
Oysa, bir zamanlar bambaşkaydı günler.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Hayaller, insanla beraber öbür dünyaya gelemezler miydi? Yüzyıllarca, sonsuza kadar onunla birlikte kalamazlar mıydı?
Denizde Orhan Ata Rüzgârı uğulduyor, Mılgın Aka Dalgaları yuvarlanıyor, pırıl pırıl gök kubbenin bir ucunda, Ermayin Yıldızı ışıl ışıl parlıyordu
...Bir gün daha doğuyordu...
Sayfa 110Kitabı okudu
Kimse kaderinden kaçamaz. Bunu biliyoruz. Kader kaderdir. İster kabul eder, ister etmezsin. Bizim sonumuz geldiğine göre, bu sona bir an önce varmakla belki başkalarına zaman kazandirabiliriz.
Sayfa 79Kitabı okudu
Koca bir denizin ortasında susuzluktan ölüp gitmek korkunç bir şeydi.
Sayfa 75Kitabı okudu
”Seni seviyorum ey benim parlak yıldızım”
…
orada dur ve sakın sönme.
Sayfa 107Kitabı okudu
Talih vardır güldürür, talih vardır öldürür.
Sayfa 106Kitabı okudu
Çocukluk anılarımı düşünürken ben
Bütün bunların bir daha olmayacağını düşünmek çok zor, çok acı geliyordu Kirisk’e.
Sayfa 89Kitabı okudu