Algının kapıları temizlenirse, her şey insana olduğu gibi, sonsuz olarak gözükecektir
Çünkü insan, her şeyi mağarasının daracık çatlaklarından görecek denli kendisini kapatmıştır.
Arzuyu kısıtlayanlar, kendi arzuları kısıtlanacak denli zayıf olduğu için yaparlar bunu; ve kısıtlayıcı veya us, onun yerini ele geçirir ve isteksiz olanı yönetir. Ve kısıtlandığı için giderek edilginleşir, sonunda yalnızca arzunun gölgesi oluncaya değin.
"Düşüncesini hiç değiştirmeyen kişi durgun su gibidir, zihin sürüngenleri üretir."
Sayfa 57 - Ayrıntı
Seher vaktinin kuzgun rahipleri, artık ölüm siyahına bürünmüş halde ve boğuk sesle lanetlemesinler sevincin oğullarını. Ne temel atsın ne de çatı kursun o zalimin özgür sandığı muteber müritler. Ne de solgun dini şehvet, isteyip de harekete geçmeyene namus adını versin.
Çünkü yaşayan herşey kutsaldır.
İşaya ve Hezekyel peygamberler benimle birlikte yemek
yediler ve nasıl böylesine çekinmeden, Tanrının kendileriyle
konuştuğunu ileri sürmeye cüret ettiklerini sordum onlara; ve
aym zamanda yanlış anlaşılıp, aldanma nedeni olacaklarını hiç
düşünüp düşünmediklerini de.
İşaya yanıtladı: "Sınırlı bir örgensel algıyla ne Tanrı'yı gördüm
ne de işittim onu; ancak duyularım her şeyin içindeki sonsuzu
keşfetti ve o zaman, en dürüst öfke sesinin Tanrının sesi
olduğuna kuşkusuz inandığım için sonuçlara aldırmayarak
yazdım."
Ardından sordum: "Bir şeyin öyle olduğuna dair güçlü
inanış, onu öyle yapar mı?"
Yanıtladı: "Bütün ozanlar böyle olduğuna inanırlar ve imgelem
çağlarında bu güçlü inanış dağları yerinden oynatmıştı;
oysa çoğu kimse, herhangi bir şeye ilişkin güçlü bir inanış taşıyamaz."