-Hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm.
-Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak.
- Alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim.
Hayatım şekilsiz, amaçsız, değersiz görünüyordu. Büyüdükçe etrafımda oluşan duvarların arasına hapsolmuştum. Özgür olmayı çok özlüyordum. Zincirlerimden kurtulup kaçmak için can atıyordum.
İnsanoğlu yaşadığı sürece ölümle yaşam arasındaki halkalardan birçok kez geçer, birçok kez ölümle yüz yüze geldiği halde yaşama isteğini yitirmez.İşte böyleleri acı tatlı, yanlış doğru pek çok olayla karşılaşır, iyiyle kötüyü birlikte tadar.