"Gece yarısından sonra zamanın kendine özgü bir akışı vardır. Ona karşı koyamazsın."
Aynen bu cümlede anlatıldığı gibi zamanın ve dünyanın kendi içinde bir akışı, ilerleyişi vardır. İnsanlar aynı anda birbirlerine tamamen zıt şeyler yaşabilirler. Biri gülerken, diğeri ağlar. Biri o anda hayatının en mutlu gününü yaşarken diğeri en zor gününü yaşar. Bu da tamamı ile zamanın hiçbir engele takılmadan, su gibi akıp gitmesinden kaynaklıdır.
Zaman bu şekilde akıp giderken biz ise onu yalnızca gözlemliyoruz. Dünyaya, insanlara, yaşananlara ve yaşanacaklara yalnızca bakıyoruz. Aynı bir kamera gibi. Dünyaya bakan bir kamera gibi.
Kitapta anlatılmak istenen şeyin tam olarak bu olduğunu düşünüyorum.
Zaman akıp gidiyor. Oysa ki biz, yalnızca izleyiciyiz.
Geniş zaman, 3. kişi anlatım; gelişen olaylar, vermek istenilen mesaj. Müthiş bir üslup ve harika bir işleyiş. Kitap da, zamana ayak uydurmak istercesine "tek bir gecede" akıp gidiyor. Bu yazara bu kitapla başladığım için mutluyum ayrıca diğer kitapları için de sabırsızlanıyorum.
