Biz insanlar, yahut, zambağın yerindeki bir insan herhalde şöyle derdi: "Bir zambak olmak ve bir zambak kadar latif ol­mak, ama sonra da çiçek açsın diye, neredeyse insandaki leta­fet hassasını yok etmek için tasarlanmış, mümkün olan en el­verişsiz koşulların bulunduğu bir yere havale edilmek zor, katlanılacak şey değil; hayır, hiç katlanılacak gibi değil, bu düpedüz Yaradanın kendisiyle ters düşmesi demek!"
Sayfa 36·Kitabı okuyor
Eril ve dişil, savaşmaz bende. Onlar el ele verir, çiçek açar içimde.
Reklam
Çiçek öldükten sonra su vermek neye yarar.
Mevcut bir savaş yok, çiçek bahçesine çevirdim hayatımı.
Solan çiçeğin yeniden inatla çiçek açması gibi
Dünya, iki insan birbirini saf sevgiyle sevdiğinde... gerçekten biraz daha güzelleşiyordu.
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.