Hayatımızı bir insana göre kurarız; artık onu hayatımıza kabul edebileceğimiz an geldiğinde, o insan gelmez, sonra bizim için ölür ve biz de sadece onun için hazırlanmış olan şeyin içine hapsolup yaşarız.
“insan en çok kaçtığı şeyden asla kurtulamıyor.”
özlem de arzu gibi kendini çözümlemeye değil, tatmin etmeye çalışır; insan sevmeye başladığı zaman vaktini aşkının ne olduğunu öğrenmeye değil, ertesi günkü randevu imkanlarını hazırlamaya harcar.
Gün içinde sahip olduğumuz zamanın miktarı esnektir; bizim hissettiğimiz tutkular bu zamanı genişletir, hissettirdiğimiz tutkular daraltır, alışkanlıksa doldurur.
Zevk de fotoğraf gibidir.Sevdiğimiz insanın yanında alınan,negatif bir klişedir sadece; bunu daha sonra , evimize döndüğümüzde,insanlarla görüştüğümüz sürece kapısı kapalı olan içimizdeki karanlık odaya girebildiğimizde banyo ederiz .
Sayfa 426Kitabı okuyor
Kaybetmekten en çok korktuğumuz zenginlikler, kalbimiz tarafından ele geçirilmedikleri için, dışımızda kalmış olanlardır.
Zaten en büyük aptallık, insanın kendi hissetmediği duyguları gülünç bulması, ayıplamasıdır beyefendi.
Sayfa 306 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
İnsanoğlunun, herkeste aynı olan faziletlerinin sıklığı, herkeste farklı olan kusurların bolluğundan daha olağanüstü değildir
Sayfa 304Kitabı okuyor
Sevdiğimiz insanın yanında olunca, konuşmak, hiç konuşmamak, hepsi birdir.
Sayfa 304 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Eninde sonunda mümkün olan hemen hemen bütün sonuçları, dolayısıyla en imkansız sandığımız sonuçları da doğuran nedensellik bazen ağır bir işleyiştir; onu hızlandırmak isterken engelleyen arzumuz, hatta varlığımız tarafından daha da yavaşlatılan bu işleyiş, ancak arzumuz, bazen de hayatımız tükendiğinde tamamlanır.
Sayfa 43 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
İnsan kendine zarar veren zehri ne kadar severse sevsin,bir mecburiyet yüzünden bir suredir mahrum kalmışsa,ne zamandır tadamadığı ve nihayet kavuştuğu huzura, heyecan ve azapların bitmiş olmasına mutlaka bir değer verir.Sevdiğimiz kişiyi bir daha hiç görmek istemediğimizi söylerken tam anlamıyla samimi değilizdir;ama görmek istediğimizi söylesek de daha samimi olmayız.
Sayfa 188Kitabı okuyor
Hayatta ve hayatın çelişen durumlarındaki bütün aşka ilişkin olaylarda,en iyisi anlamaya çalışmamaktır ;çünkü nasılsa acımasız ve beklenmedik olduklarından mantık kurallarından çok sihirli kurallara göre belirlenir gibidirler.
Sayfa 74Kitabı okuyor
Bir insanı bize en iyi hatırlatan şey, aslında unuttuğumuz şeydir.
Japonlar’ın dediği gibi
Zafer iki rakipten acıya ötekinden on beş dakika fazla katlanmayı bilenindir
Sayfa 37Kitabı okuyor
İnsan mutsuz olduğu andan itibaren ahlakçı olur.