Çünkü tabiat kanunudur, ölenlerin sesi çıkmaz.
Sayfa 147 - Mektup yayınlarıKitabı okuyor
Türkistan
TÜRKİSTAN
Kalbine orak-çekiç saplandığı gün
Dağ ve taşların bile kalbi hûn oldu
Pek birşey değişmedi o gün ve bugün
Hâlâ anlamayan var, sana ne oldu?
Sana senden başka kim, yandı ağladı?
Sorduk mu hiçbirimiz, kan kustuğunda?
Çin işkencesi nice yürek dağladı,
Bizden biri var mıydı acep arkanda?...
Sayfa 186
Bize el uzatan oldumu derseniz, kendinize sorun. Komünizm kanımızı içerken, bizim için siz, neler yaptınız? Öylesine ırkcılık sarmışkı dünyayı, biz onların ırkından değiliz, Türk'üz diye sahip çıkmadılar bize. Onlar kim mi? Siz onları tanırsınız.
Haa! Türkler sahip çıktı mı? Bir kısmı evet. Diğerleri duymadı bile.
Sayfa 186
Hayal, özgürlüğün olduğu yerde kurulur, özgürlük yoksa hayal kurulmaz.
Sayfa 175
Devrimci komünistler eskiden Allah'tan korkmaya gericilik gözüyle bakarlarken, şimdi Allah'tan başka herkesten korkar olmuşlar. Herkese "casus" gözüyle bakmaya başlamışlar.
Sayfa 175