Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı...Sadece hayattakilerin canı acırdı. Öldükten sonra acı duyulmazdı. Ölmek, uyumak demekti. Durmak, istirahat etmekti. O halde neden ölmeye razı olmuyordu?
Yüzme denen şeyden haberimiz yoktu.Bizden geri yaşam formlarından şimdiden o denli uzaklaşmıştık ki yüzme içgüdüsünden yoksunduk,öte yandan henüz bunu bir sorun çözer gibi ele alacak ölçüde de insanlaşmamıştık.