Yani eğitimin amacı çocuğun kendini oluşturmasına doğru zamanda yardım etmektir (Montessori, 2015). Bu nedenle eğitim sürecinde başarının ölçütü çocuğun mutluluğu olmalıdır. Büyümek mutluluk nedenidir ve gelişimin kendisi mutluluktur. Çocuklar doğuştan meraklı ve hareketlidir. Sürekli dinlemek ya da hareketsiz durmak çocuğun doğasına aykırıdır. Çocuğun bir işi başarması ona güç ve bağımsızlık hissi verir ve mutlu olur. Böylece düzenli çalışma tutkusu ve yaratıcı becerileri olan, çevreye saygılı, sessizlikten ve tek ya da grup olarak çalışmaktan hoşlanan, konsantre olabilen bir kişilik geliştirirler. Ayrıca bu çocuklarda irade gelişimi sonucu nesneye sahip olmak değil ondan alınan bilgi ve zevke ulaşmak önem kazanır (Çakıroğlu-Wilbrandt, 2009; Montessori, 2016a). AUZEF çocuk gelişimi ders
(Minik eller sayesinde dünyayı keşfeden çocuk elleriyle pek çok yeni beceri kazanır. Ancak sürekli dokunma, yapma şeklinde engellenen çocuklar kendi içinde bir çatışma yaşar. Oysa zihinsel gelişim için ellerin hareketi oldukça önemlidir. 1.5-3 yaşında çocuk kendince bir amaç doğrultusunda birtakım şeyler yapar ve duyuları aracılığıyla yeni şeyler öğrenir. Bu dönemde “çocuk için yapılmış” şeyler onlara sunulursa çocuk bunu yapmaktan ve keşfetmekten keyif alır. Böylece çatışmanın olmadığı, eğlenerek öğrenmenin sağlandığı bir ortamda çocuk yeni keşifler yapabilir (Montessori, 2016b).) AUZEF Çocuk Gelişimi Önlisans
Aklında uyku olan kişi, heɾ şeyi yatağı olaɾak göɾüɾ..
Bir insanın daha dürüst olmayı seçmesi, kendi takıntı ve saplantılarını sağaltmaya çalışmasından çok daha kolaydır.
Gelişim ve ilerleme, acı ve çatışma ile sağlanabilir.
İnsan, ne olmaya muktedirse “o” olmalıdır.
Anlamak, sevmenin olmazsa, olmaz kuɾalıdıɾ.
Eğitimin hedeflerinden biri, yaşamın değerliliğini öğretmek olmalıdır.
Kişinin bütün ihtiyaçları giderilse bile, eğer birey kendine uygun olan şeyi yapmıyorsa, kısa bir süre sonra yine hoşnutsuzluk ve huzursuzluk ortaya çıkar.
Hastalık, belirtilerin var olması mı demektir? Ben hastalığın, var olması gereken belirtilerin ortaya çıkmaması durumu olduğunu savunuyorum.
Çocuğɑ sɑdece kızgınlığını nɑsıl denetlemesi gerektiği değil, nɑsıl ve ne zɑmɑn ortɑyɑ koyɑcɑğı dɑ öğretilmelidir.
Tümüyle insan olmaya en yakın insanlar bile temel insani çıkmazdan yakalarını sıyıramazlar. İnsan, aynı anda, hem yalnızca bir yaratık hem de tanrısal bir varlıktır. Güçlü ve zayıf, sınırlı ve sınırsız, yetişkin ve çocuk, korku dolu ve yüreklidir. İlerler, geriler, kusursuzluğu arar ama aynı zamanda korkar kusursuzluktan. Hem ödlektir hem kahramansı.
Dennis’in (1943) Hopi Kızılderilileri üzerinde yaptıkları araştırma, anneleri tarafından sıkıca kundaklanıp annelerinin sırtlarına bağlanan Hopi bebeklerinin bunu uygulamayan başka kültürlerin bebekleriyle aynı zamanlarda yürümeye başladıklarını göstermiştir. Gesell ve Thompson’un çalışması ise merdiven tırmanma eğitimi verilen bir çocuğun ikiz kardeşine göre ilk etapta daha başarılı olmasına rağmen kardeşinin daha sonra ona yetiştiğini göstermiştir. Çalışma sonucunda, önceden çalıştırılmış olan ikizin çalıştırılmamış olan ikize göre hareket becerilerini daha hızlı kazanmasının yanı sıra, hareket becerilerinin sırasının değişmediği ve önceden çalışmanın kısa ömürlü olduğu ortaya konmuştur. Çalışmadaki ikizlerin, kendi deneysel eğitim ve test programlarının başlangıcında bir dereceye kadar duyu-motor gelişimine ulaşmış olduğu görülse de deneysel araştırmaların pek çok yönü, uyarım veya sınırlılıkların öğrenme üzerindeki etkileri konusunda yetersiz kalmıştır (Berk, 2013; Dalton, 2005; vd., 2014; Trawick-Smith, 2013). AUZEF Çocuk Gelişimi Önlisans
İzlememiz Gereken +200 Film
1- Yağmur Adam (Otizm)
2- Benim Adım Sam (Zeka geriliği olan bir baba ve kızı)
3- Sol ayağım (Fiziksel engeli olan bir adam)
4- Guguk Kuşu (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
5- Aklım Karıştı (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
6- Akıl Oyunları (Şizofreni)
7- Wilber Ölmek istiyor (İntihar ve Depresyon)
8- İçimdeki Deniz (Ötenazi isteyen bir
Bir öğretmenin bir çocuğa yaptığı en kötü şeylerden biri de çocuğun bir özelliğini tüm alanlara genellemesidir. Matematik yapamayan çocuğu başarısız görmesidir mesela. Halbuki gelişimin ilkelerini ihlal eder, sığ görüşlü ve geleneksel eğitimci bir duruş sergiler. Gelişimde bireysel farklılıklar vardır ve bunun altında yatan nedenler kalıtım ve çevredir. Matematiği ideal düzeyde yapamayan çocuk resimde çok başarılı olabilir. Tembel dediğimiz çocuk okul dışında çalışıyor olabilir. Hayat şartları, büyüme imkanları, içedönüklük-dışadönüklük, yetenekler ve ilgiler her çocuk için farklıdır ve herkesin robot gibi aynı makineden çıkmış seri üretim misali olması mümkün değildir. Bunlar çocuğu incitir, özgüvenini ve öğretmenle olan ilişkisini zedeler.