Ama naoko'nun yüzünün kafamın içinde böyle net bir şekilde belirmesi zaman alıyor. Ve aylar, yıllar geçtikçe bu süre gitgide daha da uzuyor. Acı bir şey bu, ama gerçek. Başlangıçta beş saniye gerekiyordu bana, sonra on, sonra otuz ve sonunda da bir dakika oldu. Hızla artıyor bu süre, tıpkı günbatımında uzayan bir gölge gibi. Sanırım bir gün karanlık gölgeleri tamemen yutacak.
Sayfa 12 - Doğan Kitap
