- BİR TELEGRAM HATIRASI...
Şaman müzleri ve ritleri ile TELEGRAM arasındaki alâka üzerinde epey durduğum malûm… AKAPUNKTUR tedavisi misâl, Çinliler’in gümüş iğnelerle yaptıkları tıbbî işlemin, Batı’da o işi elektronik cihazların “ışın” ile gerçekleştirmeleri gibi… NYMPHA Ser’den, geçen yılın sonlarında bir TELEGRAM hüneri: Gözleriniz yumulu iken, karanlıkta gözkapağınızdan süzülen ışık veya ışıkta yatarken karanlık; yahut, ince iplik gibi ışıklardan havaî fişek desenleri gibi değişen desenler, yine gözleriniz kapalıyken. Bunlar sıradan. Ama şu yeni: Uykudan kalkıp kalkmamakta tereddütlü, yarı uykulu yarı uyanık bir hâldeyken, onlar mâlûm görevinde, biteviye konuşma ile bedenime tesir içinde demek beni hazırlıyorlarmış ki, ben kızgınlık - rahatsız edilme hâlinde, iddialarıyla uyandım ama gözlerim kapalı: “Duvara bak duvara, kimin adı var!”… Fos çıkacağını umarak, tam ayık bir şuurla duvara baktım: El yazısına benzer bir yazıyla, “Yalım ……” yazıyor. Soyadını bir türlü okuyamıyorum, hem harfleri sökemedim hem çok silik… Sanıyorum birkaç saniye sürdü ve yazı silindi… Ardından, zaman zaman tazeledikleri bir mevzu olarak, “o filânca” diye çeşitli “meslek” ve “karaktersizlik-adilik” telkini tipler olduğunu beyanla, benim “kafayı ona yormamı” sağlamak için epey dil döktüler; ama ben hiç oralı olmadım, demek bahsin nasib yeri burasıymış!
2014
İnceliği ince olan anlar:))
🌿Arkadaş beni "Osmanlı Kafe" isimli bir yere götürdü. Oturduk. Sipariş almaya bayan servis görevlisi geldi. Ben ayağa kalktım siparişimi verirken. Servisi sunarken de ayağa kalktım. Arkadaş
Toplum bir insanı yok etmek istedi ğinde ne yapacağını çok iyi bilir; ölümden daha ince yöntemleri vardır....
Şehriyeli pirinç pilavı kırmızı çizgimiz çok severiz :)
"Acıktık," dedi Ali.
"Soğan yahnisi sever misin?"
"Bir kere yemiştim bir seferinde, tadı daha damağımda.
"Şehriyeli pirinç pilavı, taze yağlı?"
"Kim sevmez ki,' diye güldü Ali.
