Sırtında davulunu alıp, Şarık söylemek için zap'ın en yüksek tepelerine tırmanan bu kızın, onun ruhundaki güzelliğin ve sesindeki içtenliğin aklımın çekmiş olduğunu söylesem kızmazsınız değil mi?
Sonbaharın İlk yapraklarını dökülmeye başladığı, yeşilin yerine sarıya bırakmaya hazırlandığı bugünlerde hüzüne yenilmemek için tüm çabamla direniyorum.
Ne talihsiz bir varlıktır, bu insan …
Tarihin başlangıcından bu yana hep üretiyordu ve ürettiğine yabancılaşıyordu. Yeryüzündeki tek düşünen canlıydı ama düşüncesinden uzaklaşıyordu. Yaratıyordu, yarattığını kaybediyordu…