“Yaşam ne basit,” demiş içinden. “Bir soluk aslında yaşam. Düşlerim, hayallerim, yaşadıklarım, sevgiler, hepsi, bir soluk daha alamazsam yok olup gidecek.”
Her şeyin bir rengi var mıdır? Sevginin rengi pembedir, denir. Ne yeşil ne kırmızı ne mor. Pembedir. Hem de tozpembe. Seven kişi dünyayı tozpembeye boyanmış mı görür? Denizi, sevdiğini, günleri, anıları, yıldızları, kum taneciklerini…