Darıca Hayvanat Bahçesi Yorumları ve İncelemeleri

Zamanında bu adamın kaç kitabını almışsam oku oku bitmiyor. ergenlik işte. ergenliğimde ilk kez Bukowski okuduğumda çok etkilenmiştim. Şimdi ise sıkılıyorum. toplu taşımada, parklarda alkollü kafayla(alkollü kafa sadece parklarda) rahat rahat okunabilecek bir şey olduğunu düşünüp yanıma almıştım bu kitabı ama artık o şartlarda bile pek keyif alamıyorum Bukowski'den. Bukowski'nin sevdiğim öyküleri var, Kasabanın En Güzel Kızı'nı hala çok seviyorum. Ancak sıklıkla öykülerini birbirinin kopyası olarak görüyorum. Bu kitaptaki bazı öyküler de daha önce başka kitaplarında yer almış zaten. Sanırım bir Bukowski öyküleri daha var kitaplıkta ama onu da okuduktan sonra asla Bukowski öyküsü sokmayacağım kitaplığa. Sevdiğim bir iki öykü vardı bu kitapta; Kirayı ödemeye 45 milimetre, Buluşma, Şairin Dağ Evi, Tecavüz!, Sülük Üzerine Notlar, Hür Hayvanat Bahçesi, Battaniye Ancak genel olarak tekrar dönüp öykü başlıklarına baktığımda hiçbir şey anımsamıyorum kitaptaki öykülerle ilgili. Yedim, içtim, seviştim vs. vs. belki çok fazla Bukowski okuduğumdan bu bıkkınlık oluştu bende. Çünkü her ne kadar 32 yaşında olsam da kendimi ergen olarak tanımlayan biriyim ve Fante okurken hala keyif alıyorum. Avi Pardo ile ilgili de daha önce tekrarladığım bir eleştirim var; her çevirdiği kitap aynı. Tamam, Bukowski'nin üslubu budur ama Fante ile Hornby ile, tek kitabını okuduğum Joshua mohr ile bir fark bulamıyorum ben üslupta. Arıca traş(tıraş) gibi, herşey(her şey) gibi sürekli yinelenen yazım yanlışları var kitaplarda.

Sıradan Delilik ÖyküleriCharles Bukowski · Parantez Yayınları · 20181,341 okunma