İkisi de kendisi olduğu için uyuşamayan sevgililer gördüm ben. Ve ikisi de başkası olduğu için ayrılanlar. Ama ikisi de birbiri olan hiç görmedim. Karşındakine benzemek değildir uyum. Kendini kaybetmeden karşındaki olmaktır.
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek hiçbir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Çok fazla tekrar olması ve bir şeyleri sadece uzatmak için yazıldığını hissettiğimden dolayı yarıda bırakmayı düşünürken şans tanımak istedim lakin kitabın sonunda meğer o şansı kendime tanımışım, gerçekten takdire şayan bir eser, son sayfalarını okurken kendimden geçtim...
"İnsan soyunun en tehlikeli duygusu aşktır"