"------harb'i düştü gönlün,
----------------cengi kalbine gömülü,bir ceset kadar varım.."
gözlerimde dayak yiyen bir çocuğun sirayeti
-----------------korku kadar yarım....."
“Dayak cennetten çıkmadır.” Sözünü bir de şöyle anlayabilsek;
“Dayak cenneten çıkma(k)dır.”
Ayrıca, sufizmin ortaya attığı bir sözdür. bu sözde kastedilen dayak, kötek atma, birini dövme anlamındaki dayak değildir. Tıpkı uçmaktan uçak, konmaktan konak sözcüklerinin türetilmesinde olduğu gibi dayak eski Türkçe'de dayanılan, üzerine abanılan sopa, baston anlamına geliyordu.
Bir kamyon dayak mı yersin, türk el sanatları teknikleri mi çalışırsın deseler. Demezler.
Geleneksel ailelerde baba, genellikle dayak ihtimali ile otorite kurar.
Rüştü: Kimseden duyamayacağı bir söz söylersin olur biter. Mesela “Öylesine beyazsınız ki hanımefendi, gelinlik giydiğinizde hiçbir şey giymemiş gibi olacaksınız.” desem?
Muzaffer: Kimseden yemeyeceğin bir dayak yersin ama ben yanına yaklaşır da kulağına “Gülüşünüz” desem, “hanımefendi, gülüşünüz haset veriyorlar kuşlara...”
Kelebeğin Rüyası
-şeker portakalı
Acı çekmek ne demekmiş şimdi anlıyorum.Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi .Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi.Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan,insana sırrını kimseye anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi.
Şöyle diyordu Zeze : "Acı çekmek ne demekmiş, şimdi anlıyorum. Acı çekmek bayılana kadar dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şeydi."
📖 Şeker Portakalı
"bireyin dayak eksikliğinin dışa vurumu olarak modern sanat" başlıklı bi metin yazmaya başladım.
Gerçekler, sevgilim
Bu sabah erken kalktım. Yüzüme üç kez gerçekler çarptım. Kanadı yüzüm, gözüme gerçek kaçtı. Gözümün sulandığını görenler ağladığımı sandı, oysa gerçek gözümü yakmıştı.
Bu yüze gerçek çarpma ve göze gerçek kaçırma beni zinde yaptı. Dışarı çıktım, yolum uzundu. Nicedir yürümeyişlerimle biriken adımlarımı da yanıma aldım. Yorgunluğumu, kendini
Her Sakarya'ya geldiğimde aklıma Yaprak Dökümü dizisinin jenerik müziği gele gele bir gün okkalı bir dayak yiyeceğim Sakaryalıdan. Hadi inşallah ..
Hangi eğitim
Bir çocuk düşünün ki on beş yaşında hâlâ babasından dayak yer, küfür işitir; annesi onun ayaklarını yıkar, amcası rakı içirir, dayısı oruç tutturur, eniştesi, okullar ve öğretmeler alyehinde ağzına geleni söyler ... Hangi eğitim, bu çocuğu kimin elinden l, nasıl kurtarır ?
Yıkık
Bugün yıkığım biliyor musun?
Ezginim, çaresizim, umutsuzum
Sancılıyım bırakma beni, insanlar kötü
Bırakma beni korkuyorum.
Bir deli otlar büyüyor içimde
Sancılıyım, yorgunum, kederliyim
Bu halini sevdim gitme kal
Çamurlar çirkefler içindeyim
Bir dayak yemiş adamım şimdi
Bezginim, kararsızım, yılgınım
Al götür beni o kayıp gecelere
Yeter ikimize yalnızlığım
Ümit Yaşar Oğuzcan
