Bazen durmam gerektiğini anlıyorum. Durdugum zamanlar öyle anlamlı geliyordu ki bana, diğer insanların durmayışı daha şaşırtıcı görünüyordu gözüme. Ara vermeden soluklanmadan akıp giden zehirden bir nehirdi zaman. Bu akış ne kadar yorucuydu. Hep akan ve hiç durmadan ona bakan için. Ben bunun dışına çıkıyordum..