İnsanların arasına karışıp yeniden çürümeye başlayan benliğimi kamufle ediyorum. Aslında benliğim için "yeniden" çürümekten bahsedemem. O hiçbir zaman iyileşmedi. Sadece buraya gelirken umut denilen o güzel kokuyu sıktım bolca ve uzun süre kokusunu duymadım bu çürümüşlüğün. Esen ilk rüzgarda koku dağıldı ve çürüme tekrar duyulmaya başladı.