Gerçek duygularıyla yüzleşmeden, ruhunun karanlık koridorlarına inme cesaretini gösterip bu kirli damarları kurutmadan ve en önemlisi tekleşmeden katiyen mutlu olamaz. İnsanın "ben" zannettiği şey ancak "sen" kadar yakındır kendine.
Sayfa 108Kitabı okudu
Işık giysi olarak siyahı seçtiyse, bırak da evren karanlık kalsın...
DEĞERSİZLER, Can SİNANOĞLU
Bir de kendi kendine konuşma peydahlanmıştı son zamanlarda. İnsan düşündüklerini dillendirdikçe daha çok ikna oluyordu galiba yaşadığına. Saatlerce durmaksızın konuşuyor, konuşuyordu. Kendi kendine, duvarlarla, çay bardağıyla, perdeyle, kirlenmiş iç çamaşırıyla, artık izlemediği porno film cd’leriyle, rüyalarından arta kalan fotoğraflarla ve akla gelebilecek her şeyle... Belki de bu yolla ölümü yok edebileceğine inanmak istiyordu. Amansız bir trolle, zihninin derinliklerinde paslanmış tek bir konserve kutusu dahi bırakmamacasına içindeki karanlık denizin diplerini tarıyordu sanki böyle yaparak.
Cenova Yayınları
“Yaşamadığımız olaylara dair travmalarımız olabilir miydi? Atalarımızın kanlarındaki ilkel zehir bize kadar ulaşıyor olabilir miydi?Kendi zihninden dökülen bu fotoğrafların çoğunu bu yüzden mi ilk kez görmüş hissediyordu Fikret?Hayat ne garipti. Kuşaklarca öncesi yaşanan bir felaketin diyetini bugün yaşayan birine ödetiyordu. “
Sayfa 27 - Cenova yayınlarıKitabı okudu