Hayat Neden Bu Kadar Sıkıcı ?
DiyenLere …
“Bugün ne Yaptın ? “ Hiiiç Aynı işte ne olsun ! DiyenLere , anlatacak bir çok şeyi olması için …
Şimdilerde insanlığın en büyük sorun bu … Hayatın sıkıcı , monoton olması dışarıya dahi çıkmak istememek , gün ışığı görmemek … Herşeyin aynı olması insanın canını sıkıyor elbet , bunaltıyor , depresyona
Fakat Turgut gibilerine de hak vermek gerekirdi. Hayata tutunmak için birine ihtiyaç duymak gerekiyormuş. Tek başına bher şeyi yapabileceğini düşünenler bir yerde yanılıyordu, dünyada bir şeyler değişiyor gibi duruyordu ama aynıydı. Değişen tek şey yaşama sevincinin gün be gün azaldığıydı bu da bize etraftan bazı şeyleri değişik gösterirdi. Selim gibilerin pek bir şansı yoktu, olamazdı da. Her zaman ne yapsam da birilerini incitmesem diye diye kendi hayatlarına bir şekil verme fırsatı kalmıyordu. Hep bir hayal dünyasında yaşamak fanilerin dünyasında pek de prim etmiyordu. Bir yerden tutunmak lazımdı hayata Turgut Özben gibi. Belki de hayata tutunmak birine tutulmaktı. Belki de hayatla aranda bir harç gibi duruyordu o insanlar, birleştirirdi senle hayatı, mutlu ve düzenli gittiğini sanırdın belki de. Selim gibilerin farklı ve yanlış bir gezegene gönderildiğini düşünüyorum ya da farklı bir ülkede doğmaları gerektiğini. Tutunamayanların ve konuşmadan birbirleriyle anlaşanların olduğu bir yer olmalıydı Selim gibiler için. Tutunamaynalar gezegeni diye, dünyayla hiçbir alışverişi olmayan bir gezegen. Herkesin Selim olduğu bir gezegen olmalıydı bizim için de... ama nerede?..
Okuduğunuz eser sizi fikren yükseltir, içinizi iyi ve mert duygularla doldurursa, onun hakkında karar vermek için bu duygu yeterlidir.
Alexander Pope
Asıl iktidarın kitapta olduğunu gördükten sonra, hükümdarlar da kaleme sarılıp kitap yazmaya başladılar.
Alfred de Vigny
Kitaplar benim sevgili dostlarım, gerçek yol gösterenlerimdir; çünkü iki
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi