"Demek Kardeşimin Yerini Söyleyen Sensin?"
Saldırganların 43 numaralı hastanın baygın vücudunu dışarı taşıdıklarına şahit olduğu andan itibaren hastanedeki işini bırakıp Santa Mondega'dan uzaklaşması gerektiğini biliyordu. (...) Doğrusunu söylemek gerekirse Casper'ı biraz çabuk teslim etmişti. Korktuğu sadece ufaklığın ağabeyinin ona ne yapacağı da değildi. İki iğrenç serserinin tamamen masum birini tuzağa düşürmelerine izin verdiğini biliyordu. Aynadaki yansımasına baktığında alnında sanki "SUÇLU" yazıyordu.
Devon'ın uzun süre daha aynaya bakması gerekmedi çünkü tükürük camdan aşağı kayarken tuvalet aniden karardı.
"Elektrik kesintisi mi? Bir bu eksikti."
...
Derken zifiri karanlıkta bir ışık belirdi, ancak zayıftı. On metre ötesinde, Devon Hart titreşen bir ışık gördü. Küçücük, tırnak büyüklüğünde bir alev. Bir sigara. Çok garip, sanki kendi kendine yanmıştı. (...) "Kimsiniz?" Diye seslendi bir kere daha.
Yüzyıllar gibi gelen bir sürenin ardından Hart, sigaranın ucunun son bir kez parladığını ve tutan kişinin sigarayı yere fırlattığını gördü. Yine ayak sesleri duyuldu. Devon Hart, bir elin gırtlağını sertçe sıktığını hissetti.
Sayfa 221Kitabı okudu
