Gecenin bir vakti.
Biraz umut, biraz öfke, biraz naz...
Bekliyorsun, bekleneni.
Gün doğacak, mavilik saracak her yeri.
Mümkün mü geceler sabah olmasın?
Güneş doğmasın?
Gün aydınlanmasın?
Yanımda sen olmasan,
Bir parça hayalin olmasa,
Mümkün mü?
Hayalin başucuma saklanmış.
Yakalanmamak için kaçıyor.
Gülüşünün kırmızısı gözlerimin önünde.
Adımı söylüyor dudakların,
Sesinin yumuşaklığı kulaklarımda çınlıyor.
Taptaze çekiyorum kokunu ciğerlerime
Ruhun gözlerime bakıyor.
İçimden gelmiyorsa da ağlamak,
Merhem olmuyorsa yareleri pare pare dağlamak,
Yumruklarım avuçlarımı kanatacak
Fakat dilim adını anmayacak.