Kitapta bir duygu sürekli başka bir şeye benzetilerek anlatılmış, kendisi yerine neden başka bir şeyle anlatılmış anlayamadım, öyle müthiş bir derinlik falan da yaratmamış bu durum, daha çok laf kalabalığı olmuş, bu "gibi"li cümleleri atılsa kitap nereden baksanız 30 sayfa hafiflerdi, daha sade ve net bir anlatım imkanı kaçmış malesef.
