“peki ya hepten toprağa karışıp gitmiş olsaydı ya da daha kötüsü? o zaman neyin hayalini kurardınız ki?” dedim.
“o zaman da onunla toprak olmanın hayalini kurar yine mutlu olurdum!”
Öp beni tekrar. N’olur gözlerini görmeme izin verme! bana yaptığın her şey için seni affediyorum. Katilimi seviyorum.. Ama senin katilini! Onu nasıl öldürebilirim?
seni öldürdüğümü söylerken bunun yalan olduğunu biliyorsun. ve dahası, Catherine, kendi varlığımı bile hemen unutacağımı ama seni unutmayacağımı da biliyorsun!