“Yüzmeyi bilmiyorum” demişti bayan Flaubert. “ama denizi öylesine seviyorum ki.. Eğer bir gün intihar edecek olursam, belimi vapurun demirlerinden sarkıtıp kendimi denizin o sonsuz kollarına teslim edeceğim. İşte o zaman, deniz beni yavaş yavaş çekerken içine doğru, ben bir balık gibi süzülürken o duru suda, yüzmeyi bilmediğim için kendimle müthiş gurur duyacağım.”