Dertmatolog Psikanaliz
@dertmatolog
Okumaktan zevk alan,şiir yazmak gibi uğraşları olan biriyim. Deneme ve şiir karışımı henüz basılmamış iki şiir kitabım mevcut.Ayriyeten insanla alakalı psikolojik tahliller içeren bir kitabı da yazmakla meşgulüm. Meşgul...
PAÜ Arkeoloji '14
Bursa
19 Ağustos
84 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
330 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
517 syf.
6/10 puan verdi
"Yoldaşlar! Dünyada birçok ulus vardır,
diyorlar. Almanlar, İngilizler, Yahudiler,
Tatarlar... Ben buna katılmıyorum. Bence sadece iki ulus vardır, uzlaşmaz iki sınıf: Zenginler ve yoksullar! İnsanlar farklı şeyler giyer, farklı diller konuşurlar, ancak dünyanın her yerinde zenginler işçilere aynı şekilde davranır; tüm yeryüzünde zenginler, işçilerin boğazına takılan kılçıktan başka bir şey değildir!"
Bordo SiyahKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bu adamların gözünde sadece ezdikleri halkın
değil, halkın üzerine saldıkları köpeklerinin de
hiç değeri yok. Değer verdikleri tek şey,
paracıkları."
Bordo SiyahKitabı okudu
"Bizi ilgilendiren, yeryüzünün nasıl oluştuğu değil, nasıl bizim elimizden çıktığıdır, efendilerin ayağımızın altındaki toprağı nasıl çekip aldığıdır. Yeryüzü dönüyormuş, duruyormuş bizim için hiç fark etmez, o karnımızı doyursun da, sen onu ister iple as gökyüzüne, istersen çiviyle çak!.."
Bordo SiyahKitabı okudu
"Ölüm ancak ölümle alt edilir! İşte bu kadar!
İnsanların yaşayabilmesi için ölmeyi bilmek
gerek. Binlercesi ölmeli ki, milyonlarcası
yaşasın. Zor olan ise ölmek değil, yeniden
dirilebilmek, ayaklanabilmek!"
Bordo SiyahKitabı okudu
"Çünkü insanın kendi davranışlarının
sorumluluğunu yüklenmesi gerek. Kendi
sorumluluğunu başkalarına yükleyecek şekilde
iş görmek kötü bir şey!"
Bordo SiyahKitabı okudu
"İşte hayat!" dedi. "İnsanları nasıl birbirine
düşürüyor? Bundan hiç hoşlanmıyorum ama öldürmek şart! Hem de tıpkı kendin gibi haklardan yoksun bir adamı! Senden bile talihsiz biri, çünkü ahmağın teki. Jandarmalar, polisler, muhbirler, hepsi bizim düşmanımız ama aynı zamanda hepsi de bizim gibi insan. Onlar da bizim gibi aşağılanır, sömürülür, adam yerine konmaz. İşte insanları birbirine düşüren şeyler bunlar. İnsanları korkutup ahmaklaştırıyorlar, gözlerini kör ediyorlar, sonra birbirlerine kırdırıyorlar. İnsanları sopa, taş, silah haline sokuyorlar ve buna da uygarlık adını veriyorlar."
Pavel, anasına yaklaşarak, "Asıl cinayet budur, ana!" diye ekledi. "Milyonlarca insanın böyle adice yok edilmesi, ruhların katledilmesi... Onlar ruhu öldürüyorlar, anlıyor musun? Onlarla aramızdaki farkı görüyor musun? Adam bir yumruk attığı için acı çekiyor, utanıyor, daha da önemlisi iğreniyor! Onlarsa bu işi zevkle yapıyorlar. Üstelik de bunu sadece altın, gümüş
ve birtakım değersiz kâğıt parçacıkları için,
insanlar üzerindeki egemenliklerini
sürdürmelerini sağlayan şeyleri korumak için yapıyorlar, bunun için ortalığa ölüm saçıyorlar. Bunu kendilerini korumak için değil, mallarını mülklerini korumak için yapıyorlar. Korumak istedikleri şey içlerinde değil dışlarında..."
Bordo SiyahKitabı okudu
"Kim bilir, insanları bekleyen daha nice acılar vardır. Kim bilir, daha nice zaman kanlar dökülecek. Benim acılarım, benim kanım yüreği benimle birlikte atanların yanında fazla bir değer taşımıyor. Ben pırıl pırıl ışık saçan bir güneş kadar zengin hissediyorum kendimi. Dayanamayacağım hiçbir acı yok artık. Ve içimde hiç kimsenin hiçbir zaman yok edemeyeceği güçlü bir ışık var. Bu ışık her şeyden daha güçlü."
Bordo SiyahKitabı okudu
Pavel bir gün İgor'u kastederek Andrey'e,
"Biliyor musun," dedi, "en çok gülenler, en çok
acısı olanlardır..."
Andrey bir süre düşündükten sonra gözlerini
kısarak, "Öyle olsaydı bütün Rusya'nın katılarak
gülüyor olması gerekirdi," diye karşılık verdi.
Bordo SiyahKitabı okudu
"Böceği yutmaya kalkmasalardı, onu çıkarmak için uğraşmaya da gerek kalmazdı! Ancak, onların kanının her damlası, halkın gözyaşlarının oluşturduğu denizde, daha baştan yıkanmış durumda."
Bordo SiyahKitabı okudu
Ana, generali Andrey'e, "Kibar bir adam, pek
de güler yüzlü..." diye anlattı. "Bence iyiye işaret
değil bu... General olan ve böyle işlerle uğraşan
bu kadar gülmemeli."
Andrey, "Doğru!" dedi. "Onlar hep öyle
masum masum gülerler, pek kibar konuşurlar.
Birisi gidip, ‘Bakın şu akıllı, dürüst insan var ya;
bizim için tehlikelidir, asıverseniz diyorum!'
dediğinde de yüzlerinde aynı tebessümle,
kibarca asarlar adamı!"
Ana bir karşılaştırma yaptı:
"Şu bizim evi aramaya gelen subay daha
iyiydi; hiç değilse basitti. Alçağın biri olduğu
daha ilk bakışta belli oluyordu."
"İnan bana anacığım, onların hiçbirisi insan
değildir! İnsanların tepesine inen birer
balyozdur. Birer alettir hepsi. Bizleri hükümetin
oyuncağı haline getirmek için yontmakta
kullanırlar onları. Yönetenlerin ellerinde uygun
bir alet haline gelmiştir onlar. Ne yapmaları
istenirse, hiçbir şey sormadan, hiç düşünmeden, gözleri kapalı yaparlar."
Bordo SiyahKitabı okudu
"Atasözleri çok! Bir de ne derler: ‘İnsan ne
kadar az bilirse, o kadar rahat uyur.' Atasözleri mideye hitap eder, mide bu sözleri ruhumuz için yular örmekte kullanır; istediği yere çekip götürsün diye!
Bordo SiyahKitabı okudu
"İyi ama, ne derler bilirsiniz, kutsal resimlere
bakmakla insan aziz olmaz!"
Bordo SiyahKitabı okudu
"Anacığım," dedi, "şu Vesofçikof'a da biraz
şefkat gösterseniz. Babası da aynı hapishanede ve berbat bir adam. Nikolay, onu her gördüğünde küfürü basıyor. Bu pek hoş bir şey değil. Nikolay aslında iyi bir insan, köpekleri, kedileri, fareleri, her şeyi sever, ama insanları sevmez. Görüyor musunuz, insanı ne hale getiriyorlar?" dedi.
Bordo SiyahKitabı okudu