... fırsat bulduğunda, izin verildiğinde mümkünse herkes saygın bir hayat sürmek ister; yasaları ihlal edenler de, düzeni devirmeye çalışanlar da, caniler de, devrimciler de; ama devrimciler çoğu kez kapalı kapılar ardında yapar bunu, imajları geçim kaynağı olduğunda bu eğilimlerini gizlerler...
Metis YayınlarıKitabı okuyor
Beynimize kazınan son sözler:
Deniz Gezmiş:
"Yaşasın, Türkiye halkının bağımsızlığı; yaşasın, Marxizm-
Leninizm' in yüce ideolojisi; yaşasın, Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi; kahrolsun, emperyalizm!"
Yusuf Aslan:
"Ben halkımın bağımsızlığı ve mutluluğu için şerefimle bir defa ölüyorum. Sizler, bizi asanlar, şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz! Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerika' nın hizmetindesiniz. Yaşasın, devrimciler; kahrolsun.faşizm!"
Hüseyin İnan:
"Ben, şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştım. Bu bayrağı, hu ana kadar şerefle taşıdım. Bundan sonra hu bayrağı, Türkiye halkına emanet ediyorum. Yaşasın, işçiler, köylüler ve yaşasın, devrimciler; kahrolsun, faşizm!"
Sayfa 10Kitabı okuyor
Ciddi sağlık sorunlarına rağmen uzun yıllardır tecritte tutulan Peru Komünist Partisi (PKP) lideri Başkan Gonzalo için Partizan tarafından Avusturya'nın Viyana ve İsviçre'nin Zürih kentlerinde eylemler gerçekleştirildi.
27 Ağustos Cuma günü Peru Başkonsoloslukları önünde gerçekleştirilen basın açıklamalarında Partizan ve
Sayfa 132Kitabı okudu
Anarşistler veya devrimciler, bir müzisyenden daha fazlası olamaz. Yapılabilecek tek şey düşünce tohumlarını ekmektir. Yaşayan bir şeyin gelişip gelişmeyeceği büyük ölçüde kişinin toprak verimliliğine bağlıdır
Sayfa 38Kitabı okuyor
Bütün devrimciler, bütün reformcular birer kaçaktır. Kendi kendiyle savaşamayan insan başkalarıyla savaşır. Kendini daha iyiye götürmekten aciz -ya da var olma cesaretine sahip olmayanlar- olan biri reform yapmaya kalkışır.
Sayfa 215 - Can YayınlarıKitabı okuyor
12 Mart 1971: Ordu Yönetime El Koyuyor
1971 yılıyla birlikte anarşi hızlanır. 1970 sonlarında Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan, Yusuf Aslan, Mahir Çayan ve arkadaşları Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu (THKO) adlı yasa dışı bir örgüt kurarlar. Örgüt mensupları, 11 Ocak 1971'de İş Bankası'nın Ankara'daki Emek şubesini soyar. Atsız müdahale
İlkeleri olan devrimciler de aslında diğer insanlardan farklı değildi. İlkelerini satarak, başka erkeklerin parayla satın aldıklarını onlar kurnazlıkla elde ediyorlardı. Bizim için cinsellik neyse, onlar için de devrim oydu. Kullanılacak bir şeydi. Satılacak bir şeydi.
Devrimciler ölür, devrimler yaşar.
Sayfa 101Kitabı okudu
""Ben halkımın bağımsızlığı ve mutluluğu için şerefimle bir defa ölüyorum. Sizler bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz. Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerika'nın hizmetindesiniz... Yaşasın devrimciler, kahrolsun faşizm...!"
Yusuf Aslan
Sayfa 74 - Everest yayınları Kasım 1976Kitabı okudu
"Ben şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımın mutluluğu için savaştım. Bu bayrağı bu ana kadar şerefle taşıdım. Bundan sonra bu bayrağı Türkiye halkına emanet ediyorum. Yaşasın işçiler, köylüler ve yaşasın devrimciler. Kahrolsun faşizm!"
Hüseyin İnan
Sayfa 68 - Everest yayınları Kasım 1976Kitabı okudu
Günaydın
"Onlara: « Allah’ın bildirdiklerine uyun» denilince onlar Şöyle derler: « Yok, biz atalarımızdan ne gördükse yalnız ona uyarız.» Ya ataları gerçeği anlamamışlar, doğru yolu da bulamamışlarsa?" şeklinde bir ayet var.
"En radikal devrimciler bile devrimin ertesi günü muhafazakâr olurlar." diyor Hannah Arendt de.
Yani şöyle bir sıkıntı var. Statükodaki yozlaşmayı düzeltmek için gelen her şeyin statüko haline gelip yozlaşması.
Şu an İslami geleneği yozlaştırıp onu bir "atalar dinine" çeviren bir güruh var. Bu ayet putperest araplara inmedi. İnancını puta çevirmiş herkese indi. Yalnızca atalarından gördüklerini uygulamak din midir?
İnsan içinde Hira'yı tekrar tekrar inşa etmeli. İçindeki putları tek tek kırarak.
İnsanların kapsamlı değişim projelerine balıklama atlamaları için son derece memnuniyetsiz olmaları, fakat aşırı yoksulluk içinde de bulunmamaları gerekir. Ayrıca, güçlü bir öğretiye, yanılmaz bir öndere veya yeni bir tekniğe sahip olmak yoluyla, yenilmez bir güç kaynağının kapılarının kendilerine açılacağına inanmış olmaları gerekir. Geleceğin imkân ve ihtimalleriyle ilgili de müfrit bir kavrayışa sahip olmalılardır. Ve nihayet, giriştikleri büyük hamle sırasında karşılaşılacak güçlüklerle ilgili üç maymunu oynamaları gerekir. Tecrübe bir dezavantajdır. Fransız Devrimi'ni başlatanlar, siyasi tecrübeden tamamen yoksundu. Aynı şey Bolşevikler, Naziler ve Asya'daki devrimciler için de geçerliydi. Tecrübeliler böyle işlere önayak olmaz. Onlar, süreklilik kazandıktan sonra harekete dâhil olur. İngilizleri kitle hareketlerine karşı çekingen kılan şey, siyasi tecrübeleridir belki de.
