(Diyalog) Franz Kafka Picaso Lucci
Mevsimleri nelere benzetmeyiz her rengi başka, duygusu vurur içimize.
Franz ruhunu çok yormaya gör mevsimin rengi naz yapıp kaçıveriyor bir çok renk içinde.Kışmı desem baharında yazmı desem soğuğunda, karışık ağaç dalları gibi polenler sararken bir anda solduģuda oluyor; bu tabiki iç gövdede başlıyor.
Dışarıda hiroşi dewam ediyor olağanüstü bir düzen ile, içimizin mevsimi dışımıza bir türlü çıkmayan derin yamaçlara dayalı güneşi suyu bolca toprağı olan yürek yamaçlarında rüzgarların fır döndüğü mevsimlerin uçuştuğu dışarıdan bile daha büyük bir dünya için de biz.
Franz şimdi şu çiçeğe bir bak dikkatlice ne görüyoruz? Veya neyi göremiyoruz herşey görünmeyende saklı görünen bunca şeye rağmen, bir çiçek kadar toprağımız yok; olsa zaten taşacağız ruhumuzdan dışarı dal parçaları gibi, zaten acıtanda bu zorlayan için dal parçaları. Franz mevsimsiz mevsim geldi buralara senin oralardaki gibi.
(Diyalog) Franz Kafka Picaso Lucci
Perde kapandı koca bir günün ardından; şimdi bir ruhun emsali ile başbaşa.
Kapanan perdeler hep böyle olsa demek isterdim Franz! Lakin bu sandığın gibi değil gerçi sana bu dünyada neyi anlatıyorum ki benimkide gevezelik sen bu dünyanın o kısacık ömründe tozunu yutmuş birisin evet tek aynı ben gibi veya ben sen gibi.
Perdeler kapandı Franz iyiki bu gece ruhun ruhuma eşlik ediyor çok teşekkür ederim en son o masada kalmıştık, hatırlarsın o gün bugün pek ruhuna gel diyesim olmadı İstanbul dedik ve ruhuna bir hediye sunalım dedik işte tam o sıralarda zaman yetmedi aynı senin sonsuz duygularına yakın aynısı olma ihtimalini zaten konusamayız o ayrı.
O gün o masadan kalktıktan sonra seni pek çok defa anlamış bulundum verdiğin ruhsal palto içinde sonsuz teşekkürler kadim dostum.
Kısaca bittik dostum Franz! Bitmeyen ne varsa tükettik hemde gözlerin içine bakarak koca bir yalan gibi.
Perdeler kapandı aynı gündüz iken gece oluverdik dısarısı çok karanlık biliyormusun gündüz yok artık.
Franz minik bir kuş yok kanat hiç yok sende ruhunu yorma sende git ve hiç doya doya sarılamadığın kadar o sonsuz yerde Milena'na sarıl benim perde arkasında sarılacak bir tek kendim kaldım hadi bekletme senide ruhen alıkoydum yine bir gün bir gece ruhlara bir kaç söz fısıldarız Milena'ya selam olsun sonsuz kere....
Franz Kafka Turkey [Picaso Lucci ®]
İkili diyalog kurgu - Franz Kafka Turkey ♣ - Picaso Lucci ® ✉✒✉✒✉✒✉✒✉✒
Kaç saat oldu Franz sabah seslendim gece oldu gece şatonun önündeyim bir içeri bir dışarı şato bile bu kadar insanı görmemiştir bir tek kişilik olarak hepsi aynı kişi benim aslında.
Hele şükür sesime bir cevap verebildin.
Franz : Merhaba telaşe memuru demeden söze başlamak bir
Bir Ölü ile ikili Diyalog [Picaso Lucci]
Bir ölü ile ikili diyalog Picaso Lucci ® Franz Kafka Turkey ♣
O kadar yol gideceğim aklıma gelmezdi Franz!
Oldukça bulut geçtim gri mavi anca gelebildim.
Nasılsın kadim dostum hiç ses seda yok bu zamanlar.
Suskunluğunu anlar gibiyim aslında ordan da bu dünyaya bakınca hala çok çirkin olduğunu görüyorsun haklısın zaten bunu bir asır önce dile getiren bir yüreksin.
Dedim bir geleyim hal hatır sorayım duygular eşliğinde.
Onu iki gün önce gördüm Franz muhteşem bir doğa olayı bu çok ama çok duygulandım bildiğin gibi değil gerçi bilirsin şaka bu tabiki bir duygu adamına bu soru biraz komik...
Onu yemek yerken izledim yediği her yudum sanki ben tıka basa doyuyordum ne kadar mutluluk verici bir seyirdi kimbilir bir daha ne zaman göreceğim kimbilir?
Burda bir sınır var Franz nöbetçiler beni salmıyor daha zamanın var diyorlar sonuçta bir canlıyım haklı olabilirler dışarıya bilgi sızdırır isem bu koca dünya secde eder onun için orası yüce kudretin yeri susayım aramızda kalsın.
Onu yemek yerken bir anda flim koptu kayboldu en üzüldüğüm anlardan biri idi bunu açık anlatamam çünkü özel bir konu onu korumam lazım daima.
#Franz kadim dostum bugünlük bu mısralarım bu kadar yine bir gün sana en yakın olduğum bir ruh ile tekar buluşmak ümidi ile dikkat et kendine #Milena na sarıl...
(Diyalog) Franz Kafka Turkey (Picaso Lucci)
Franz bak burda kim var?
Tam haşarı bir çocuk fiyaka sağlam o dönemin en iyi güncel kıyafeti.
Gel şu kıyıya bak karşımızda ne var kız kulesi geçen gece ani bir hız ile gittin Franz bune acele telaş, biraz anlatalım şu soğuk havada iki sıcak sevda yüreğimiz ısınsın.
Gidip durma ikide bir ruhuna ihtiyacım var Franz! Bak bu Türk Kahvesi geleneksel zihni açar sonra insan sevdiğine anlam katar gerçi şu an Milena da yok Gizem de olsun iç şöyle keyif yap sonra fal bakarım...😊
Kız Kulesi İstanbul için bir simgedir efsanesi bile var önümüzdeki hafta benim için çok mühim Franz ilk buluştuğumuz yerde onun ile aynı gün aynı saatte aynı duygu ile buluşmak istiyorum.
Bunu sen Milena ile 5 yılda sadece üç kez yaptın sevgili dostum Franz bunu hissettikçe senin sevdanın büyüklüğü geliyor yüreğime ve içimi bir büyük duygu sarıyor.
Kahve nasıl Franz leziz dimi; aynen Franz bundan daha çok içicez öyle alıp başını gitme, bu aralar ruhun ruhuma başka güç veriyor. ..
Haftaya Mecidiyeköy de ol Franz Milena ya çok selam sımsıkı sar onu ve ondan müsade iste başka bir büyük sevda için sorar ise kim diye dünyalık bir insan dersin biz gibi de işte Milena anlayış ile karşılayacak bu büyük duyguyu.
Franz haftaya karşıda görüşürüz ruhani dostum şu Türk lokumu yememişsin onuda al Milena ya ver dikkat et kendine Franz.
Franz Kafka Picaso Lucci (Diyalog)
Bir dünya kurmak aslında herkezin harcı değil bu konuda hemfikiriz yanılmıyorsam.
Franz! biraz yaklaş ruhum ruhuna yakın olsun anlatacaklarım var.
Dünyalar kurulurmu kurulmazmı bilinmeyen gibi bizce bu Yaratıcı için ol demesi ile çok kolay bir eylem dünyalar kurmak;
Birde bizim dünyamızda bir dünya kurma düşlemesi yapabilmek hem bunca yazıya birde bir çok acıya ihanet olur kanımca haksız da sayılmam ne diyorsun bu konuda?
Franz : Bir ölüden ne bekliyorsun sorunun ne?
Hiç bir sorunum yokta yalnızca ruhunca bir şey mırıldan istedim çok bir şey değil :(
Peki sen sus ikimiz için konuşayım değerli dostum yine yorgunsun hissediyorum seni Franz!
Bizler gibi ruhların bu eylemde bu boylamda bir dünyası olamaz biz ve bu ruhçalar sevdanın o evrensel boşluğunda yol göstericiler olarak kalırız ölürüz belki günden güne ama hep hayat veririz birilerine bu böyledir asırlardır bu ruhta olan insanlar imkansızı yaşarız güzel severiz hemde ne sevmek.
Sevmek bile bizi kıskanır bu denli görkem içinde bir kendimizi kurtaramayız hep o evrene sığdıramadığımız kadınlar ölü bir canlıdan şaheser yaratırız ve onun karşısında ölmenin canlı veya cansız tadını yaşarız bu hep böyledir Franz!
Biz beyazı severiz ama bizim beyazımız ya bir kartanesi veyahut ikibuçuk metredir hiç te kimseyi yormaz ne cebi ne dünyayı.
Franz! Her zaman ki hareketin ruhun sıçraması Milena ya kaçış olsun bizim dünyamız bu burda değil orda olan ile sonsuz bir bekleyiş...
İkili diyalog Franz Kafka Picaso Lucci
Kafka eğer günümüz dünyasında yaşasa idi ve bugün ne yazardı diye ruhumca bir paranoya yaptım. Onu yeniden canlandırmak haddime değil inançları güçlü bir ruhum o büyük can veren Yaradana sonsuz bir teslimiyetim var lakin bu bir yazı ve duyguların özgürlüğünde afola.
Yer Beşiktaş ve franz ve ben iki ruhu bir sahilde pekiştirdim zaten sayfamı açma gayem onun yazıları üzerine bir kaç yorum koymaktı sıra artık onun sözlerinden sonra benim bu ruhları gizeme taşımak sahi Gizem dedim dimi oda benim Milenam.
Bu fotoğraf kendi çekimim yer Beşiktaş sahili çoğu sevgi ve duygunun buluştuğu ortak yer.
Geçen yıl bu zamanlar Kafka kimliğimi bir palto gibi giydiğim gündü ve ona gitmiştim yani Gizemime.
Hava ciddi soğuktu ve o gün karın ağrısı ve ciddi bir spazma ile karşı karşıya olduğum bir günü yaşayacaktım lakin bunların hiç bir önemi yoktu çünkü ona gidiyordum koşulsuz çıkarsız gözlerini yalnızca kara sarmış gözlerini görmeye böylesi bir duyguda Hiç bir ağrı bir bedene Hiç bir acı ağrı veremez.
Yine yapacağını yapmıştı krem bir bere gözleri yerinden oynarcasına o ilk günkü gibi anlam dolu aslında buraya kadar Franz ile ne gibi bağım olabilir mantığı geliyor akla.?
Bedenler ölebilir sonsuz olan ruhların o tarifsiz zamanı bizi başka biz yapan. Franz bir köşede çok üşüsede onu o koca şehire getiren ruhum kısa süre sonra duyguların sıcaklığında en son gülümsemişti. (Franz Kafka Picaso Lucci Turkey)
Yazımda direk anlık doğaçlama olduğundan imla hataları olabilir affınıza sığınıyorum.
(Diyalog) Franz Kafka Picaso Lucci
Franz Günaydın dostum.
Seni yıllarca o odanın içinde gözleyen duygu öldümü yoksa? şimdi ta! Oralardan buralara sesin yetmez ruhunca fısılda yinede ruhça duyma eylemini denicem.
Bir ölümü anlatmak 40 yıl sürer senin dünyanda, bence çok şanslısın yâ benimki seninkine eş değer kabul edilebilir mi?
İşte güçte ölüyoruz hayatın içinde yaşarken birde bunun üstüne yürekte kalpte ölmek ekler isek kaç kat ölüm bir hisset kalp kan için var ise hayat yaşam için iki kafes arasında olana ne demeli.
Yürek kalbin iki parmak yanı ne büyük bir boşluk...
Öldük Franz Öldük öldürüldük....
(Diyalog) Franz Kafka Picaso Lucci
Öncelik neydi Franz!
Aşkmı paramı?
Ben ikisinide seçmedim
Seçim zor biliyorum
Bu bizim için değil...