Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada
Hatıralar bile
Sayfa 203 - İş BankasıKitabı okudu
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgâr bir değil milyonlar için esmeli
Sayfa 210 - İş BankasıKitabı okudu
Sevmek
Güzel meslek
Ama zor
Can dayanıyor
Dayanmasına
Ama yürek
Gitti gidecek.
Sayfa 299 - İş BankasıKitabı okudu
Biz dünyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Ama hep böyle gidecekse
Kalanlara haram olsun.
Sayfa 307 - İş BankasıKitabı okudu
Biz ölen ağaçları yontup
Gemilerimize direk yaparız
Bizim canlarımızı alan acep onlarla ne yapar?
Hüvelbaki diyerek el pençe divan duruyor,
Lâhid lâhid, servi servi, nöbet bekliyoruz.
Sık dokuyup, ince eliyoruz.
Şaka bertaraf
Ömürlerimizi birbirine ekleyip sana doğru geliyoruz.
Yıldızların, çivilediğin yerdeler,
Bulutların, eksik olmasınlar,
Hep ayni minval üzere, senden gelip sana giderler.
Güneşin böler günlerimizi
Bir portakal gibi ortasından ikiye
Yarısını kulların yer, yarısını geceler.
Aç gözünü
Bu gelene sevda derler!
Hani şu yüzyılların ardından
Kopup gelen su.
Cennetle cehennemin
Birbirlerine değdikleri yerden
Durup dururken fışkıran
Zincir kıran su!
Sayfa 311 - İş BankasıKitabı okudu
Aç kollarını aç!.. Açıl!..
Bırak düşsün avuçlarından
Malın mülkün,
Varın yoğun,
Kalemin kasnağın,
Kurşunun kundağın
Bu gelene sevda derler!
Değdiği yer gülistan
Değmediği darmadağın!
Sayfa 312 - İş BankasıKitabı okudu
Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile
Olmuyor
İşin kötüsü bir günde
Beş defa akşam oluyor.
Sayfa 335 - İş BankasıKitabı okudu