Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Esma
@okyanusunkalbindekinci
“Kavuşmak denir mi hep bir arada bulunmaya?”
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
1151 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ne kadar kendi oldu insan, o kadar başka…
Hayır, elinizi tutmak istemem, çünkü amacımın kanatları kırıldı. Fakat siz yine de kutsalsınız.
Sayfa 65
Biraz hiç olmazsa beni benim için sevdiğini söyleseydi.
Sayfa 60
Okur Takip Önerileri
Ben ona duygularımı anlatamayacağımı hissettim, sustum. Fakat kalbimde bir şey yıkılmıştı. Bu beklediğim aşktan o kadar uzak, o kadar sert ve korkunç yüzlü bir şey ki.
Sayfa 60
Bana ileri sürdüğü evlenmede eksik bir şey vardı: Beni amacıyla evlendiriyordu, beni kendiyle değil! Ne bir acıma kelimesi, ne bir şefkat bakışı hatta kimi zamanlar bana bakarken gözlerinde beliren isimsiz güzel şey bile yoktu. Beni görmüyor gibiydi.
Sayfa 59
En güzel renklerini sergilerken baharda, narin ve zarifsin bulutlara karşı.
Kıymetli İsmet Özel’in bugün bir konuşmasına denk geldim. O kadar yaşlanmış ki içimde kırgınlık oldu bu durum. Kendisini görmeden. İmzasını alamadan. Sohbetine dahil olamadan. O genç coşkulu sesinin, yaşlılık hastalığına yenik düştüğünü gördüm ve üzüldüm. Edebiyat hazinelerimizin varlığını yaşarken anlayamıyoruz ne yazık ki. Her gün kendisinden dinlediğim şiirleri ezberledim artık ve her gün yeniden dinliyormuş gibi hep farklı anlamlar çıkartıyorum. Bir insan bu cümleleri nasıl kurabilir diyorum, bir zihinden böylesine kelimeler nasıl dökülebilir. Yalnızken, mutluyken, kafam karışıkken şiirleriyle hep ayakta kaldım. Bu dünyada şuan Özel ve değerli bir şairle birlikte nefes alıyoruz. Ömrü uzun olsun…
Bir kitap okudu
Susmalıyım artık
-ki dinleyen de kalmadı!-
Çok yorgunum
Sayfa 31
Yolun sonuna doğru
Kopup dört yana dağılan
Tesbih parçaları gibiyim
Sayfa 31
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Kirleniyor su insana yaklaştıkça
Sayfa 37
Kurumuyor bir türlü günlerin ıslattığı…
Sayfa 37