Beş yüz ya da bin romandan yalnızca biri, romanı roman yapan felsefi özelliğe sahip olmasıdır.
İnsanlar bir şeyi düşleyebiliyorlarsa, buna ulaşacakları zaman da gelecektir.
Nedeni ailden görmesi gereken sevgiyi görmemesidir.
İnsanın birkaç cümleye sarılıp, inançla bağlanması ne kadar tuhaf.
Bir yazar dünyanın vicdanıdır.
Çünkü büyük ustalıkla karekterlerini saklıyor erkeklerin çoğu.
En mükemmel kadınlar bile, hiç de layık olmadıkları erkeklere aşık olma eğilimindedirler.
Sürekliliğin, sırf süreklilik olduğu için doğru olması gerekmez.
Devrimciler, kendileri için kazanılan hakların tadını büyük bir zevkle çıkaranlar tarafından reddedilmeyi göze almalıdır.
Bu ülkeye neler olduğunu gören bir insan, bundan nasıl olur da nefret etmez, anlayamıyorum.
Eğitim sistemimiz, insanları, kendileri dışındaki insanların düşünceleriyle hareket etmeye, kendilerini otorite temsilcilerine beğendirmeye, 'başkalarından akıl almaya' olayı tam anlamıyla açıklayan bir tanım- alıştırmak için kurulmuştur.
Bir kadın bir erkeğe kayıtsız davranıyorsa, erkekte biraz sağduyu varsa kadından ayrılma zamanının geldiğini anlar.
İnsan taş altında bir kelebek görünce onu mutlaka kurtarmalı.
Edebiyat, olayın sonradan çözümlenmesidir.
Çocuklara otoriteye boyun eğmeyi, başka insanların fikirlerini ve kararlarını öğrenmeyi, alıntı yapmayı, razı olmayı öğretiyorlar.
Aslında büyümek, insanın benzersiz ve inanılmaz deneyimlerinin herkes tarafından paylaşıldığını öğrenmesidir.
“Nirengi noktalarının ,ancak hayatın ışığı altında yavaş yavaş sökülebilecek okunaksız bir metinde yer aldığını söyleyebiliriz.”
Sayfa 11Kitabı okuyor
