Bırakın, bırakın da tekrar ayağa kalkana kadar uyuyayım.
Sayfa 118Kitabı okudu
Ve güneş doğdu ve güneş battı, günler yavaş adımlarla geçti; önce yazdı, sonra güz, artık kıştı önümüz.
Sayfa 99Kitabı okudu
Ben nehri sordum, karşılığı üç beş fısıltı oldu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Ben bir yankı ararken, ne bir işaret var ne de mihenk taşı.
Sayfa 66Kitabı okudu
Ah!
Bazı şeyler bize söylenmedi! Yapayalnız beklemeye bırakıldık. Olaylar bizden gizlendi. Tüm çabalarla dalga geçildi. Annelerimizin ne iş yaptığından bahsedilmedi. Kendi kendimize yetinmemiz emredildi. Sahte bir güven duygusuyla uyuşturulduk. Sonra da onun kaybolması korkusuyla tehdit edildik. Özgürlükle gözümüz boyandı. Kimse bize kıtlığı anlatmadı. Geçen yüzyılların karanlığıyla baş başa bırakıldık. Sakinleşelim diye kulağımıza çalınan tek tük hadiseyle avutulduk. Şiddeti azaltmanın yolları üzerimizde denendi. Üstümüzden polis atlarıyla geçip gidildi.
Sayfa 45Kitabı okudu
Yazarken bir yandan da şöyle düşünüyordum: Yazıyor olmam çok saçma, henüz çok gencim. Aynı zamanda: Ama 'daha sonra' demek, 'çok geç' demek; sadece şu an var, her zaman şu an ve ne pahasına olursa olsun.
Sayfa 40Kitabı okudu
omuzlarımızı boğazımıza doğru çekip çenelerimizi titreten bir his var içimizde. Birazdan sesimizi yükseltmek isteğiyle dolacağız. Bu hissi yasaklamalı mıydık yoksa? Bizi güçten mi düşürür bu? Hayır! Muhtemelen, bir sorumluluk yaratıyor bu!
Sayfa 31Kitabı okudu
Hikâyenin hiçbir gizemi yok, ama zaman zaman şaşkınlığa sebep olabilir ve ürkek mizaçlıları telaşa düşürebilir; hayatın kendisinin de sıklıkla yaptığı gibi. Ne yazık ki bu duruma engel olmak mümkün değil.
Sayfa 11Kitabı okudu
Geceleri şiltenin yanında duran lambayı yakıyordum ya da onu yanarken buluyordum, unutmaya başlamıştım, geçmiş günlere ait anılar kayboluyor gibiydi; her şey ağır ağır elimden kayıp gidiyordu ve ben buna dair itirazsızlığımı kabullenmiştim; kalkıyordum ve oturuyordum ve sandalyemin üstünde sakin sakin duruyordum, dünyada olan biten hiçbir şey beni ilgilendirmiyordu.
"Benim tarafımda hayat sıklıkla kitap okumakla geçiyordu.
Dikkate değer bir yanım yoktu.
Sabahları kalkıp kahve yapıyordum, kendimi kitaplara veriyor, onları inceliyordum, bir yandan kahve içiyordum ve sonra gidiyordum.
Sonra da geri geliyordum."
Sayfa 5Kitabı okudu
Sonuçta bu, dedi Gazeteci uzun bir süre sonra, sınırı aşmak için bedenin kendisini geçici bir süreliğine de olsa yok etme girişimi olarak adlandırılabilir belki de; ve bu insanlar aslında, kendilerinden isteneni tamamen ve bizzat kendi elleriyle hallediyordu.
Sayfa 16
Benim tarafımda hayat sıklıkla kitap okuyarak geçiyordu. Dikkate değer bir yanım yoktu.
Sabahları kalkıp kahve yapıyordum, kendimi kitaplara veriyor, onları inceliyordum, bir yandan kahve içiyordum ve sonra gidiyordum.
Sonra da geri geliyordum.
"İnsan başkalarının yaşadıklarını ya da hissettiklerini hayal edebilir ama buradaki asıl konu, bununla gerçekten ilgilenmektir."
"Her şey tesadüfen böyleydi ve bambaşka bir şekilde de olabilirdi."