Dostoyevski ve Osmanlı Lâlesi
Bütün bunları düşünürken parmaklıklara dayanıyorum. Heykel sevmem, Dostoyevski'nin büstünden çok toprağına bakıyorum. Toprağın üzerinde kırmızı karanfiller var. Rusya'nın yeni gençliği yarına baksa da eskilerin çoğu hâlâ vefakâr. Benim buraya kendimden bir şey bırakmam gerek. Çantamı karıştırırken köşesine Osmanlı lâlesi işli bir mendil buluyorum, bir hediye. Daha iyisi olamaz ki. Ama mendil ayrılık demek. Olsun.
Sayfa 141Kitabı okudu
