Kendine Bir Soru Sor - Garib Çoban
İnsan neyle beraberse o olur ona dönüşür.
Neye sarıldıysa, dünyaya onun g/özüyle b/akmaya başlar ve değişir.
İnsanın kendiyle yüzleşmeye yüzü yoksa başkalarının hatalarıyla oynar durur.
Teheccüt vakti geldi Azrail götürdü beni, ona gönlüm kaldı.
Rahman’ın yazdığı şiirleri okuyanlarla virdim Huu.
Aşığa her ayrılık duada bir bağdır.
Dinlenmeyi
Çilehane - Garib Çoban
Özgür kanatları v/ar onun.
Vaktin gemileri onunla yüzer şems vakti.
Ve kurağıyla dolu g/özleri.
Sabaha kadar savrulur rüzgarla hüzünleri.
Kimsenin göremediği renk kokudur.
Yavaşça alıverir yolunu başlangıçsız bırakır.
Vakit mi, çok eski bir şiirdeki dize.
Gecenin ters dönmüş anında.
Ve yaysız zaman bir soluk.
Kötülüğün ölümden kötek
Dua Ağacı İnsan - Garib Çoban
Hicret gibi pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim.
Herkesin seni önemsediği tek gün.
Bitmeyen bir hasretliktir, gönüller beldesinde.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.)
Gelmiş ve geçmiş günahları affedildiği halde,
Hâlâ bağışlanma peşindeydi.
>Allah'ım!...
Günahlarımın hepsini; küçüğünü, büyüğünü, öncekileri ve sonrakileri,
Gizli ve aşikar