Ağlayası olanlar için düşmek bahanedir. Yüzümü yerden kaldırmadan iç çekerek ağladım. Geride kalan her şey gibi, her şeyini geride bırakan herkes gibi ağladım.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Şehrin üstüne karanlık inerken, daralan göğsümü dünyanın muhtelif yerlerindeki gündoğumları düşünerek geniş tutuyorum.
Sırrın sevda olunca göz aşikâr eder, dil aşikâr eder, el aşikâr eder.
“Geçmişte kalmışken şimdiyi ve yarını bu kadar çok sayıklıyor olmam... İyileştiremediği ağrıyla yaşamayı öğreniyor insan.”
Nerede olursak olalım, birlikteyiz. Bazı akşamlarda, bazı sıkıntılarda, bazı rüyalarda, bazı dualarda, bazı kalp atımlarında, bazı acılarda, bazı umutlarda...
Yaşanmadıkça yeterince anlaşılmazmış hiçbir insan.
Gözlerime baktı. gece nedir bilirim. kömür nedir bilirim. zifir nedir bilirim. kara nedir bilirim. gözlerindeki ne, bilemedim. ..
...ne iyi etmişiz ‘her vaziyette umut etmeyi’ birbirimize öğreterek.
Geleceğinden şüphe duymadığı şeyi bile beklerken yoruluyor insan.
"Sükût... Ebedi bir mahpus,hedef şaşmaz bir silah..."