"Hemen hemen herkes, iş hayatının zorluğundan, sıkıcılığından dem vururdu da kimse yaşanılan büyük yabancılaşmadan bahsetmezdi. Çoğu insanın iç dünyası ile dünya arasındaki yarılma, muhtemelen bankaya yatırılan maaş üstü primlerle ve yıllık izinlerle görünmezlige bürünüyordu. Perşembe gecesi öbür gecelere göre ara bir geceydi. Mesai haftasının bitişiyle cuma günü her zaman gelenekseldi. Cumartesi ve pazar, dost meclislerinde sabır tazeleme günleriydi. Pazartesiyle yapılan rutin başlangıç, yerini salı günü mesaisinin performansına bırakıyordu. Bugün çarşamba. Haftanın günlerini saymak çok sıkıcı değil mi? Yedigen mimarili cezaevinde yedi günde bir aynı köşeye geliyoruz."
Sayfa 32 - Ve YayıneviKitabı okudu
"Dünyayı ocağımız bildik bileli doymayı hiç bilmedik. Huzursuzluğumuz hep açlığımıza işaretti, huzursuzluk yaratacak her uğraştan tecrübeyle tiksindik."
Sayfa 46Kitabı okudu
"Aslında her çocuk, dünyadan kesilecek kalp bağlarının acısına katlanacak kudretteydi ama o kanlı kesikte köklenecek korku, kapılarını her gece çalacak kadar da ısrarcıydı."
Sayfa 61Kitabı okudu
(...)Gökyüzü buz tutmuş kadar donuktu. Ne yükseklerde giden uçaklar ne alçaklarda süzülen kuşlar ne de ötelerden gelen bulutlar vardı. Göklerin sessizliği yeryüzünü de örtmüş, yaşam suskunluğa bürünmüştü. Her yerde hüküm süren sessizliğin kaynağı, canları tehlikeli karşılaşmalardan koruyan uykuydu.(...)
Sayfa 10Kitabı okudu
(...)Kapı zili sessizliğin altını tiz sesiyle çizdi.(...)
Sayfa 72Kitabı okudu
(...)Müzede gezinmek, görselliğini kaybeden dünya hakkında uzun uzadıya bir monologtu.(...)
Sayfa 51Kitabı okudu
(...)Hep aynı teranenin bant yayınını yapan sıkıcı bir televizyon kanalına dönüşmüş dünyada, ilham perilerinin heykelleri başlarını kaybetmiş, kimsenin suratına bakmaz olmuşlardı.
Sayfa 51Kitabı okudu
(...)Uykusuzluğu terziye dönüşüyor, zaman kumaşından geçirdiği iğneyi usulca çekip uykuya dikiyordu.(...)
Sayfa 48Kitabı okudu
(...)Rüzgârın aşırdığı hışırtılar söylevine karışıyor, dudaklarından düşen kelimeleri kendisi bile işitmiyordu.(...)
Sayfa 43Kitabı okudu
(...)Çoğu insanın iç dünyası ile dünya arasındaki yarılma, muhtemelen bankaya yatırılan maaş üstü primlerle ve yıllık izinlerle görünmezliğe bürünüyordu.(...)
Sayfa 32Kitabı okudu