" Ne ben sana kızarım,
Ne de zatın zahmet edip bana küssün ;
Artık seninle biz düşman bile değiliz... "
Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık.
Bakınıyorum başımı kaldırıp işten,
karşıma çıkıveriyor geçmişten
bir söz
bir konu
bir el işareti
ayyy nasıl saçma bir ortamda bulunma gafletine düştüm düşman başına böyle ortamlar oooo ohhohhh kimin elii benim cebimde değil tabiii bu ayrıntı gayet mutlu ediyor beni valla ortam kötü ceplerinize sahip çıkın hhahahha
KUTÜLAMARE ZAFERİ - 29 Nisan 1916-
Türk'ün bu büyük zaferi bambaşka,
Kutülamare ’de geldik biz aşka.
Güvendik Süleyman Askeri Beye,
Varıyor Beyim Kutülamare’ye.
Dünyadaki en tehlikeli düşman, insanın farkına varmadıklarıydı...
Gece Yarısından Sonra
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Cahit Sıtkı Tarancı ➡️Otuz beş yaş
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat
seyredebiliyorum artık.
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği.
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
ne de kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.
Nazım Hikmet Ran
Sonuna geldik
İnsan bazen kendini kontrol edemez oluyor ya hani. Şaşkınlık içinde izliyorsun yaptıklarını ama asla durduramıyorsun. Öyle bir şey. Ruhum bedenime düşman artık.
Gece yarısı.
Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz ve kedersiz.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür...
Nazım Hikmet Ran
''Kendimizi kanıtlamak için yalanlarımız yoktu ve cesaretimiz, dizginlenemeyecek; haddinden fazlaydı. Bu yüzden tıkıldığımız zindan, koparıldığımız bu hayatlar, pek de umursanmıyordu gözümüzde. Lakin, hiçbir şekilde değersiz de değildi. Bu anlaşılmadı, bu hiçbir zaman anlaşılmayacak gözüküyordu; şu kısacık ömrümüzde. İnsanların kopuklaşması, birbirlerini mutlak düşman görüşleri, ufacık bir hamleyle dağıldı, şimdilerde efendilerinin standart oyunlarına gelemeyecek kadar ağırlaştı. İşte, cesaretimizin niçin önemli olduğuna dair üstü kapalı birkaç gerçek. Ve unutmadan, şu an yine zindandayım. Ve haklı olduğumu itiraf ediyorum tekrardan.''
Z.a
Ve dedi ki;
"İnsan beklenti içinde olmayınca insandan yana,
Düşman da olmuyor pişman da."