Gece, tekinsiz düşünceler ve bilinçaltına itilmiş ürpertilerle odama dolmuş.
Akasya Kokusu
Yolda adımlarımı dikkatlice atarken, hafif rüzgarla taşınan akasya ağaçlarının beni karşılayan huzur verici kokusunu derin bir nefesle içime çektim. Ağaçların altında kendime bir mola verip sigaramı yaktım. İçimde biriken duyguları dumanla birlikte gökyüzüne bırakırken, gözlerim ağacın dallarında dans eden yapraklara takıldı.
İstemsizce uzandığım yerden birkaç çiçeği koparıp avucumun içine aldım. Parmaklarımın arasında hissettiğim o yumuşak dokunuş, içimi derinden titreten bir duyguyu uyandırdı. Bir çiçeğin kokusu, sigaranın dumanıyla karışarak ciğerlerimi doldurduğunda, kalbimin derinliklerinde bir sancıyla karşılaştım. Acaba bu sancı, bu kadar basit bir çiçeğin kokusundan mı kaynaklanıyordu?
Dudaklarımdan dökülen dumanın ardında yatan düşünceler, beni geçmişe sürükleyip kırık kalbimin derinliklerine doğru yolculuğa çıkardı. Belki de bu çiçekler, bir zamanlar açtıkları yerdeki yarayı hatırlatıyordu bana. Ve belki de bu sancılar, geçmişin izlerini hala taşıyan bir kalbin sessiz çığlıklarıydı.
O an aldığım karar netti: Bu çiçekleri kırık kalpler müzesine bağışlamalıydım. Fakat basit akasya çiceği görene bu sızıyı nasıl anlatacaktı?
°°°
Okurken aradığımız yeni düşünceler değil kendi düşüncelerimizin basılı sayfada doğrulandığını görmektir.Bize çarpıcı gelen sözler, kendimize mâl ettiğimiz -içinde yaşadığımız- bir evrende yankılar yapan sözlerdir.
°
Sayfa 174
“Düşünceler mahvolur çünkü etrafta onları söyleyeceğiniz kimsecikler yoktur. Duygular solar, onları paylaşacak bir kimse bulamazsınız! Ve insan, ölüm kendisine gelmeden çok önce ölür.”
Düşünceler bir insanın karakterini yansıtır.
Ömür
Öyle bir iş yapıyoruz ki aileden fedakarlık, ömürden fedakarlık, yeri geliyor canımızdan fedakarlık… Fakat çoğu kişinin aklındaki tek soru…
Ne kadar kazanıyorsun.?
Gecesi bile belli olmayan bu yerde , bizi karanlıkta bu düşünceler kimsesiz , garip bırakıyor…
...hayat siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir...
Sayfa 50Kitabı okuyor
Bu bahar gecesinin sarhoşluğunda
Elimde kalan soğuk bir yüreğin acizliği
Kirpiklerimin kenarında nemli bir hava
Sanki bahar uğramayı unutulmuş bir bucak
Es geçilen bir kürenin yanlış yörüngesi
Bilincim yarı kapalı düşünceler hücumunda
Ne ileri ne geri hareket edemeyen
Bir satranç taşının etkisiz mevcudiyetinde
Ensari
İnsan geçmişine dönüp bakınca, kendinden
özür dilemek istiyor.
Ne çok tahammül etmişim.
İki dakika verilmeyecek olanla günlerimi heba etmişim..
'Ağzımdan çıkamayan sözler,asla kelimelere dökülemeyen düşünceler.İçimde kalan bu kelimelerin oraya buraya gürültüyle çarparak yaralar açtığını çok net bir şekilde hissedebiliyorum.'
Sayfa 135Kitabı okuyor
