Şimdi size ekonominin ne kadar kötü olduğunu, kendimden örneklerle anlatacağım;
Müstakbel eşimle evlilik kararı aldığımızda, onun birikmişleriyle ve ben işsiz olduğum için bizimkilerin destekleriyle, sıfır masrafla eşyaları ve düğünü halledip, bize kalanlarla ve takılarla araba almayı planlıyorduk.
Düğün yaklaşınca takılarla ancak tatile gidebildiğimizi fark ettik.
Şimdi düğüne birkaç gün kaldı ve değil tatil, borca girmeye başladık.
(Ki gereksiz harcama yapmadığımızı da belirtmek isterim.)
Ne paranın bir anlamı var ne de minimal ve düşünceli olmanın...
Sözde ekonomist damatların açığını kapatalım derken, kendi eşime takım elbise alamamama neden olan ekonomi, yerle bir olsa müstahak.