Karnaval gerçek soytarıların, hileli iktidarların maskeleriyle kalabalıklar içinde kaybolmaları için bir olanak. Cehennemi şenlik ateşi yoksunluk içindekileri kendine doğru çekerken duyum gücünü, bilinç açıklığını esrikliğinde yitirmiş çekilenler, har olacaklarından, küçük kıvılcımlar hâlinde anlık parlamalarını yitirip, göğe saçılıp sonra sönmüş ve soğumuş karanlıklara dönüşeceklerinden habersiz. Dünyanın ıpıssızlığı, soğuk karanlık. İçinde ve dibindeyiz. Arşın ve kainatın en aşağısında, en alçağında. Tarih, sürekli bir irtifa kaybının, alçaldıkça alçalmanın anlatısıdır belki?