Düzden Bakınca
Kalk dostum, kalk!
Bunca okumak nedir?
Kamburun çıkacak devam edersen şayet. Kalk dostum kalk, gözlerini dinlendir;
Neden bunca çile, bunca eziyet?
Dağın doruğunda şimdi güneş, Ferahlatan, yumuşacık bir ışık
Yayıyor ve tüm yeşillikler yavaş yavaş
Akşamın sarısına bürünüyor artık
Düzden Bakınca
Dinle! Nasıl da şen şakıyor ardıç kuşu.
Sanma ki o sıradan bir vaiz:
Çık, sarsın seni varlıkların ışığı,
Ve Tabiatı kıl kendine kılavuz.
Sayfa 47