Ebru Özkan
@ebruuozkan
bir yeryüzü tanığı*
Ankara
195 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ebru Özkan tekrar paylaştı.
Şu insanoğlu ne biçim bir yaratıktı! Kendisi değil de başkaları söz konusuysa eğer, sözleri dinlenir bulunuyor, her konuda akıllıca, bilgece laflar ettiği düşünülüyordu.
Sayfa 254Kitabı okudu
En korkunç düşman, sana güleryüz gösteren sinsi düşmandır.
Herkesin bildiği gerçekleri açıkça söylemek bazen suç olur.
Okur Takip Önerileri
Bir gece yarısı saraydan bir ses yükseldi ki o sesle yer yerinden oynayıp, herkes yatağından fırladı. Padişah kendini don gömlek sokağa atıp,
-Aman ey benim sevgili kullarım, yetişin! Bana da kazık giriyooor!... diye durmadan bağırmaya başladı. O kentin kişileri,
-Padişahtır, yalan söylemez. Elbet kazık girdiği doğrudur. Bizden çok bağırması da, herkese, rütbesine göre büyüklükte kazığın girmesindendir. Padişaha giren kazık sultani olmak gerek... dediler.
Padişah yeri göğü inleterek,
-Ne durursunuz, gelip kazığı çıkarsanız ya... diye yalvardı.
Padişahın çevresindekiler,
-Ey sultanım, Nasıl çıkaralım, bu kazık başka kazıklara benzemez. Gözle görülmez. Elle tutulmaz. Acısını da kazığı yiyenden başkası duymaz. Az daha sık dişini, bir zaman sonra bizim gibi sende kazığa alışır, rahata kavuşursun!... dediler.
Bir yokmuş, iki yokmuş, üç yokmuş... Eski günlerde yeryüzünün bir ülkesinde hiçbir şey yokmuş. Hiçbir şeyi olmayan ülkenin bir padişahı varmış.
Zaman geçer, ayakta daha da güçlenirsiniz ve coğrafya algısı giderek kökleşmeye başlar.
Sayfa 44
Geçmiş tuhaf şey. Hep yanınızda taşıyorsunuz.
Sayfa 37
Kadınlar onlara âşık olduklarını inandıran hiçbir erkeğe şaka gözüyle bakmazlar.
Sayfa 29
Kimse şişman bir adamın da duyguları olabileceğini düşünmez.
Sayfa 27
Bizim gibi insanların asıl sorunu, hepimizin kaybedecek bir şeyleri olduğunu sanmamız.
Sayfa 19
