Bir şeyin olmasını isteyen insan çabalamalı ve o uğurda elinden ne geliyorsa yapmalı.Ama günümüz insanının çoğunda ben hep hazırcılık anlayışını gördüm.Çabalama yok,emek yok ama ağızlarını açıp yemek bekliyorlar.Bir özeleştiri yapacak olursam da yakın zamana kadar ben de böyleydim ama böyle olunca birseylerin değişmediğini ve kendimin gerilediğini anladığımdan beri bu huyumdan vazgeçme kararı aldım.
Aslında birseyi gerçekten istiyorsa insan,sonuna kadar mücadele etmeli ve takdiri mücadelelerinin sonuna geldiğinde Allah'a bırakmalı...En azından "Denedim,emek verdim,uğraştım ama olmuyormus demek ki.Nasip buymuş." dese daha doğru olur kanaatimce.